หมาขี้เรือน

เรื่องมีอยู่ว่า.. พี่ชิตแกเป็นคนใจดำครับ ชอบยิงนกตกปลาไปเรื่อย แต่ที่หนักก็คงเป็นเนื้อหมา แกกินแหลกครับแต่ แม่แกบอกมันบาปนะลูก(ไม่สนโว้ย) เมื่อราว 15 ปีก่อน มีเหตุการณ์หนึ่งทำให้แกเปลี่ยนไป

ครั้งนั้นมีหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งครับมันมักวิ่งไปหาของกินแถวๆ บ้านแกบ่อย เพราะบ้านแกติดตลาด พี่แกกินหมาอยู่บ่อยๆ แต่ กรณีหมาขี้เรื้อนแกบอก  “กินไม่ลงว่ะ” แกทำอย่างเดียวคือไล่ฆ่า แต่มันรอดได้ทุกครั้ง (สงสัยมีของ) มันไปหาของกิน บางทีก็ได้ บางทีก็ไม่ได้

วันหนึ่ง เนื้อแห้งที่แกตากไว้หายไป พอมองไปก็เห็นแม่หมาขี้เรื้อนวิ่งหลุนๆไป แกเดือดทันที รีบวิ่งตามไป   คราวนี้ทันเพราะหมาขี้เรื้อนวิ่งช้ามาก แกทุบไปทีเดียวหมานั่นล้มลงชักทันที (แกบอกว่าหากตีตรงจุด แค่ใช้ไม้บรรทัดก็ตาย)  แกทิ้งไว้ตรงนั้นไม่อยากจับ แต่จะทำกินตรงนั้น  (แค้นจัดอยากกินหมาขี้เรื้อน) กลับบ้านไปเตรียมของ  ให้ผมเฝ้าไว้  ผมก็มัวแต่เก็บตะขบจนลืมดู (ในใจอยากให้มันรีบไปจะได้ไม่ตาย) มันไปจริงครับหายวับไป

พี่ชิตแกโกรธมากคงอยากเตะผมเต็มแก่ แต่ไม่กล้า เพราะลุงผมแกเป็นนักเลงใหญ่และเป็นคนสอนวิธีฆ่าหมาให้  พี่ชิตก็ต้องวิ่งตามหาพร้อมบ่น ' ทำไมมันไม่ตายวะ '  พักหนึ่งก็ได้ยินเสียงหมาเห่า แกหันไปมองทันที ภาพที่เห็น .............................................. 

หมาขี้เรื้อนกำลังจะตายมันมีลูกที่ต้องเลี้ยง 5 ตัวครับ วัยกำลังหย่านม บางตัวยังกินนมอยู่ บางตัวก็วิ่งไป คาบเนื้อที่แม่หมาขี้เรื้อนคาบไปฝาก (เห็นกับตา) ที่มันยังไม่ยอมตายเพราะต้องกลับไปให้นมลูก แม้น้ำนมแห้งกรัง ต้องเอาอาหารไปให้ลูก มันเรียกลูกๆ เพื่อให้นม ให้อาหาร เป็นครั้งสุดท้าย

แม่หมาพยายามอย่างดีที่สุด  มันมองผมกับพี่ชิตอย่างขอร้อง ขอให้มันให้นมลูกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนตาย ไม่อยากเชื่อนั่นคือน้ำตาของหมาขี้เรื้อน มันแค่ต้องการให้นมลูกก่อนตาย  พี่ชิตไม้หล่นลงกับพื้น เดินเข้าไปดูแม่หมานั่น ในยามนั้น แกบอกว่า สิ่งที่แกเห็นไม่ใช่หมาขี้เรื้อน แต่แกเห็นแม่ที่ยิ่งใหญ่ที่ทนเจ็บกลับไปหาลูก แกไม่พูดอะไรทุกอย่างจุกอยู่ที่ลำคอสายตาอ่อนโยนลง ลูกหมาตัวหนึ่งวิ่งไปหาแกกระดิกหางให้ แกอุ้มลูกหมาขึ้นพร้อมพูดว่า ' ขอโทษ ' พูดได้แค่นั้นแม่หมาก็ตาย

เราช่วยกันฝังแม่หมา  แกรับเลี้ยงหมานั่นไว้ ทั้ง5ตัวตั้งแต่นั้นแกกลายเป็นคนใจดีไม่ไล่ยิงนกยิงหมายิงแมวอีก แกบอก ' มันอาจมี ลูกรออยู่ก็ได้ '  เมื่อ 12 สิงหา 2 ปีที่แล้ว แกเอามะลิร้อยเป็นพวงไปให้แม่ทั้งๆ ที่ไม่เคยทำ  พูดกับแม่ว่า ' แม่ตอนผมอายุ16 แม่สอนผมยังไงนะสอนอีกหนได้ไหมครับ '  แม่แกน้ำตาคลอพูดไม่ออก  ไม่อยากเชื่อแม่หมาขี้เรื้อนตายไป 1 ตัว กลับทำให้คนใจดำอย่างแกเปลี่ยนไปขนาดนี้