การกดหน้าอก (Chest Compressions) พญ.ประภาวรรณ เมธาเกษร

งานนำเสนอเรื่อง: "การกดหน้าอก (Chest Compressions) พญ.ประภาวรรณ เมธาเกษร"— ใบสำเนางานนำเสนอ:

1 การกดหน้าอก (Chest Compressions) พญ.ประภาวรรณ เมธาเกษร

2 การไหลเวียนโลหิต (C=circulation)
ข้อบ่งชี้ในการกดหน้าอก อัตราการเต้นของหัวใจ  60 ครั้งต่อนาทีภายหลัง การช่วยหายใจด้วยแรงดันบวกนาน 30 วินาที กดหน้าอก ร่วมกับ ช่วยหายใจ โดยให้ใส่ท่อหายใจทารก กดหน้าอกและช่วยหายใจ ต่อเนื่องนานประมาณ วินาที ประเมินซ้ำอีกครั้ง If, after 30 seconds of adequate positive-pressure ventilation, the heart rate is less than 60 bpm, chest compressions and epinephrine may be needed for sufficient cardiac output so that blood can reach the lungs to pick up oxygen. Support circulation by starting chest compressions while continuing ventilation. After 30 seconds of chest compressions, evaluate the newborn again. If the heart rate is still less than 60 beats per minute, proceed to Block D.

3 การกดหน้าอก เพื่อให้หัวใจไปชนกับกระดูกไขสันหลัง เพิ่มความดันในช่องอก
เกิดการไหลเวียนของ เลือดไปยังอวัยวะสำคัญ รวมทั้งสมอง Chest compressions, sometimes referred to as external cardiac massage, consist of rhythmic compressions of the sternum that Compress the heart against the spine. Increase the intrathoracic pressure. Circulate blood to the vital organs. The heart lies between the lower third of the sternum and the spine. Compressing the sternum compresses the heart and increases the pressure in the chest, causing blood to be pumped into the arteries. Click on the image to play video

4 การกดหน้าอกต้องการบุคลากร 2 คน
คนที่ 1 ช่วยหายใจ ด้วยแรงดันบวกและ ยืนที่ตำแหน่งศีรษะ ของทารก คนที่ 2 กดหน้าอกและ ยืนที่ด้านข้างหรือที่ ศีรษะของทารก Two people are required to administer chest compressions—one to compress the chest and one to continue ventilation. These 2 people need to coordinate their activities. The person administering chest compressions must have access to the chest and be able to position his or her hands correctly. The person assisting ventilation will need to be positioned at the newborn’s head to achieve an effective face-mask seal (or to stabilize the endotracheal tube), ventilate appropriately, and watch for effective chest movement.

5 การวางตำแหน่งมือและนิ้วกดหน้าอก
ใช้นิ้วลากมาตามขอบ ล่างของกระดูกซี่โครง จนกระทั่งมาพบกระดูก xyphoid วางนิ้วมือเหนือต่อ กระดูก xyphoid ต่ำกว่าแนวเส้นที่ลาก ระหว่างหัวนม Run your fingers along the lower edge of the rib cage until you locate the xyphoid. Place your thumbs or fingers on the sternum, immediately above the xyphoid. Pressure is applied to the lower third of the sternum. Care must be used to avoid applying pressure to the xyphoid, which is a small projection where the lower ribs meet at the midline.

6 แรงกดและความลึก กดกระดูกหน้าอกให้ลึกประมาณหนึ่งในสามของ ความกว้างของทรวงอกในแนวหน้าหลัง ให้นิ้วที่กดหน้าอกสัมผัสบนทรวงอกตลอดเวลา Care must be taken to not squeeze the chest (ribs) with your whole hand during compression. If the chest is squeezed, fractured ribs or a pneumothorax may result. The thumb technique cannot be used effectively if the newborn is large or your hands are small. However, you may find the thumb technique less tiring than the 2-finger technique if chest compressions are required for a prolonged period. The thumb technique makes access to the umbilical cord more difficult when intravenous medications become necessary. Instructor Tip: It’s easy for a nervous resuscitator to inadvertently squeeze the newborn’s chest or to hold on tightly during and between compressions. All members of the team should watch each other’s technique and calmly make suggestions for modification if necessary. Remember that parents may be listening and trying to interpret your comments. Rather than saying, “Jane, you’re squeezing his chest and I can’t ventilate.” It would be better to say, “Jane, loosen your hands a little.”

7 ภาวะแทรกซ้อน ตับฉีกขาด กระดูกซี่โครงหัก
As you perform chest compressions, you must apply enough pressure to compress the heart between the sternum and spine without damaging underlying organs. Potential complications can occur. The ribs are fragile and can be easily broken. Pressure over the lower tip of the sternum (xyphoid) can lead to laceration of the liver.

8 การกดหน้าอก: เทคนิคการใช้หัวแม่มือ
ใช้มือทั้งสองข้างโอบรอบทรวงอก นิ้วหัวแม่มือวางบนกระดูกหน้าอก นิ้วอื่นอยู่ใต้หลังของทารกเพื่อหนุนกระดูกสันหลัง The thumb technique is accomplished by encircling the torso with both hands and placing the thumbs on the sternum and the fingers under the baby’s back, supporting the spine. The thumbs can be placed side by side or, on a small baby, one over the other.

9 การกดหน้าอก: เทคนิคการใช้ 2 นิ้วมือ
ปลายนิ้วกลางและนิ้วชี้หรือนิ้วนางของมือข้างหนึ่ง วางบนกระดูกหน้าอก มืออีกข้างหนึ่งหนึ่งวางหนุนใต้หลังของทารก Position the 2 fingers perpendicular to the chest, as shown, and press vertically with your fingertips. When compressing the chest, only the 2 fingertips should rest on the chest. This gives the best control of the pressure applied to the sternum. If you rest other portions of your hand on the chest, you can restrict chest expansion during ventilation and apply pressure to the vulnerable area of the chest, risking a pneumothorax or fractured ribs.

10 เปรียบเทียบเทคนิคการกดหน้าอก
เทคนิคการใช้นิ้วหัวแม่มือ (Thumb Technique) ดีกว่า แรงดันที่กดจะสม่ำเสมอกว่า ควบคุมความลึกของการกดได้ดีกว่า เทคนิคการใช้ 2 นิ้วมือ (2-Finger Technique) เหมาะสำหรับผู้ช่วยกู้ชีพที่มีมือเล็ก ใช้พื้นที่ไม่มาก With the thumb technique, the 2 thumbs are used to depress the sternum while the hands encircle the torso and the fingers support the spine. With the 2-finger technique, the tips of the middle finger and either the index or ring finger of one hand are used to compress the sternum. The other hand is used to support the newborn’s back so that the heart is more effectively compressed between the sternum and spine. With the second hand supporting the back, you can feel the pressure and depth of compressions. Instructor Tip: The requirement to put your hand under the newborn’s back also serves to keep you focused on the task at hand, and prevents someone from expecting you to reach for equipment or to do other tasks with your “spare hand.”

11 การกดหน้าอก: ประสานกับการช่วยหายใจ
1 รอบประกอบด้วยการกดหน้าอก 3 ครั้ง และช่วยหายใจ 1 ครั้ง ใน 2 วินาที ทำการช่วยหายใจ 30 ครั้ง /นาที และกดหน้าอก ครั้ง /นาที รวมเป็น 120 ครั้ง/นาที During chest compressions, the ventilation rate is actually 30 breaths per minute rather than the rate you previously learned for positive-pressure ventilation without compressions, which was 40 to 60 breaths per minute. This lower ventilatory rate is necessitated by the need to provide an adequate number of compressions, yet avoid simultaneous compressions and ventilation. To ensure that the process can be coordinated, it is important that you practice with another person and practice both roles.

12 การกดหน้าอก: ประสานกับการช่วยหายใจ
During resuscitation, chest compressions always must be accompanied by positive-pressure ventilation with 100% oxygen. Avoid giving compressions and ventilation simultaneously, because one will decrease the efficacy of the other. Therefore, the 2 activities must be coordinated, with 1 ventilation interposed between every third compression, for a total of 30 breaths and 90 compressions per minute. The person doing the compressions should take over the counting from the person doing the ventilations. The compressor should count, “One-and-Two-and-Three-and Breathe-and,” while the person ventilating squeezes during “Breathe-and” and releases during “One-and.” Note that exhalation occurs during the downward stroke of the next compression. Counting the cadence will help develop a smooth and well-coordinated procedure. Instructor Tip: The person ventilating the newborn must be ready to deliver the breath in the moment the compressor says, “Breathe.” Do not allow a long pause to wait for the breath. The pace is rapid and the ventilator must keep up. Click on the image to play video

13 การกดหน้าอก: เมื่อไรจะเลิกกดหน้าอก
หลังจากกดหน้าอกและช่วยหายใจแล้ว อัตราการเต้นของหัวใจมากกว่า 60 ครั้ง/นาที After approximately 30 seconds of well-coordinated compressions and ventilation, stop for 6 seconds to determine the heart rate again. To determine heart beats per minute, count the beats in 6 seconds and multiply by 10. Announce the actual heart rate (say “the heart rate is 70” not “I count 7 beats”). If the heart rate is >60 bpm, discontinue chest compressions but continue positive-pressure ventilation at the rate of 40 to 60 breaths per minute If the heart rate is >100 bpm and the newborn begins to breathe spontaneously, slowly withdraw positive-pressure ventilation and move the newborn to the nursery for post resuscitation care If the heart rate is <60 bpm, intubate the infant (if not already done), insert an umbilical venous catheter and give epinephrine Instructor Tip: Learn to assess the heart rate quickly. You should be able to recognize, within a few beats, if the heart rate is less than 60 bpm, 100 bpm, and more than 100 bpm.

14 อัตราการเต้นของหัวใจน้อยกว่า 60 ครั้ง/นาที ควรตรวจสอบ
ประสิทธิภาพการช่วยหายใจทำได้ดีไหม? ให้ออกซิเจนแล้วหรือยัง? กดหน้าอกได้ลึกเพียงพอหรือไม่? การกดหน้าอกกับการช่วยหายใจประสานกันดีหรือไม่? พิจารณาให้ยา epinephrine When you are administering chest compressions and coordinating ventilation, continue to ask yourself the following questions: Is chest movement adequate? Is supplemental oxygen being given? Is the depth of chest compression approximately one third of the anterior-posterior diameter of the chest? Are the chest compressions and ventilation being well-coordinated? If the heart rate remains less than 60 beats per minute, you should give epinephrine, as described in Lesson 6. By this point in resuscitation, you most likely will have intubated the trachea, giving a more reliable means of ventilating, and called for additional personnel to record events. Because epinephrine administration seems likely, establishment of an umbilical venous line should be in progress. Instructor Tip: A newborn who requires chest compressions is seriously ill and needs a skilled and coordinated team to administer interventions. This is why we practice these skills frequently, so that all team members feel confident and competent during a more extensive resuscitation.

15 ยาและสารน้ำ (MEDICATIONS) 15

16 การให้ยาทาง Umbilical Vein
นิยมใช้ เป็นทางให้ยาทางหลอดเลือดดำ Umbilical vein : มีขนาดใหญ่ ผนังหลอดเลือด บาง อยู่ที่ 12 นาฬิกา ใส่สาย catheter ลึก 3-4 ซม สามารถดูดเลือดได้ free flow หากใส่สาย catheter เข้าตับ อาจเกิดอันตราย To place a catheter in the umbilical vein, Clean the cord with antiseptic. Place a loose tie of umbilical tape around the base of the cord. Pre-fill a 3.5F or 5F single end-hole catheter with normal saline. Connect catheter to stopcock and syringe. Close the stopcock to the catheter to prevent fluid loss and air entry. Using sterile technique, Cut the cord with the scalpel below the clamp about 1 to 2 cm from the skin line. The umbilical vein will be seen as a large, thin-walled structure, usually at the 11- to 12-o’clock position. Insert the catheter into the umbilical vein. The course of the vein will be up toward the heart, so this is the direction you should point the catheter. Instructor Tip: Keep all umbilical venous catheter insertion supplies together in one sealed bag or tray. To prevent injury, stop compressions and alert team members when scalpel is being used.

17 วิธีใส่ Umbilical Venous Catheter
Click on image to play video Click on image to play video

18 ข้อบ่งชี้การให้ยา Epinephrine
ข้อบ่งชี้ : heart rate < 60 ครั้ง/นาที แม้ว่าช่วยหายใจแล้ว 30 วินาที และตามด้วยการกดหน้าอกที่สัมพันธ์กับการช่วยหายใจ อีก วินาที Note : ไม่ให้ Epinephrine ก่อนแน่ใจว่าได้ให้ การช่วยหายใจ และการกดหน้าอกเต็มที่แล้ว If the heart rate remains below 60 bpm despite effective ventilation and chest compressions, ensure that ventilation and compressions are being given optimally and that you are using 100% oxygen. Epinephrine is not indicated before adequate ventilation has been established and chest compressions have been initiated for 30 seconds because You will waste valuable time that should be focused on establishing effective ventilation and oxygenation. Epinephrine will increase the workload and oxygen consumption of the heart muscle, which, in the absence of available oxygen, may cause myocardial damage.

19 การออกฤทธิ์ของยา Epinephrine
เพิ่มความแรง และอัตราการบีบตัวของกล้ามเนื้อหัวใจ ทำให้หลอดเลือดส่วนปลายหดตัว หากเป็นไปได้ ควรให้ทาง umbilical vein การให้ยาครั้งแรกอาจให้ทาง endotracheal tube ขณะกำลังใส่ umbilical line As positive-pressure ventilation and chest compressions are continued, the rate should increase to more than 60 beats per minute within 30 seconds after giving epinephrine. If this does not happen, you may repeat the dose every 3 to 5 minutes. If the first dose has been given per endotracheal tube, give repeat doses via umbilical vein, if possible. Instructor Tip: If first dose is given via the endotracheal tube, REMEMBER the dose given intravenously will be a DIFFERENT dose of a SMALLER volume. LABEL SYRINGES for ET or IV use and double-check dosage prior to administration.

20 การให้ยา Epinephrine Recommendation ความเข้มข้นของยา 1:10,000
ความเข้มข้นของยา 1:10,000 (dilute 1:1,000 เป็น 1:10,000 solution) วิธีบริหารยา Intravenously dose: 0.1 to 0.3 mL/kg of 1:10,000 เตรียมยาใน syringe 1 mL อัตราการให้ ให้อย่างรวดเร็ว พิจารณาให้ยาทาง ET เฉพาะขณะกำลังรอ IV dose of 0.5 to 1 mL/kg เตรียมยาในsyringe 3 mL Epinephrine should be given by the umbilical vein. The endotracheal route is often faster than placing an umbilical catheter, but is associated with unreliable absorption and may not be effective at the lower dose. If a dose of epinephrine is given via the endotracheal tube while umbilical venous access is being established, consider a higher dose (0.3 mL-1.0 mL/kg) by this route only. Do not give high doses of epinephrine intravenously.

21 การตอบสนองต่อการกู้ชีพไม่ดี : Hypovolemia
ข้อบ่งชี้ การให้ volume expansion ไม่ตอบสนองต่อการช่วยกู้ชีพ มีอาการ shock , ชีพจร เบา Capillary refill < 3 วินาที มีประวัติสูญเสียเลือด ซีด อัตราการเต้นของหัวใจช้า If there has been placental abruption, a placenta previa, or blood loss from the umbilical cord, the baby may be in hypovolemic shock. In some cases, the baby may have lost blood into the maternal circulation and there will be signs of shock with no obvious evidence of blood loss. Newborns in shock appear pale and have a weak pulse; they may have a persistently lower heart rate. Circulatory status often will not improve in response to effective ventilation, chest compressions, and administration of epinephrine. The baby may need re-expansion of his or her intravascular volume.

22 Blood Volume Expansion
สารน้ำที่แนะนำ : Normal saline สารน้ำอื่นๆ : Ringer’s lactate packed red cell group O/Rh-ve ขนาด : 10 mL/kg ตำแหน่ง : Umbilical vein อัตรา : มากกว่า 5 ถึง 10 นาที The initial dose of solution is 10 mL/kg; however, if the newborn shows minimal improvement after the first dose, you may need to give another dose of 10 mL/kg. Volume expander must be given into the vascular system. The umbilical vein is usually the most accessible vein in a newborn, although the intraosseous route can be used. Some clinicians are concerned that rapid administration of volume to a newborn may result in intracranial hemorrhage. A steady infusion rate over 5 to 10 minutes is reasonable.

23 การตอบสนองหลังให้ volume expanders
อาการแสดงที่คาดหวัง หลังได้ volume expansion Heart rate เพิ่มขึ้น ชีพจร แรงขึ้น อาการซีดลดลง ความดันโลหิตเพิ่มขึ้น ติดตามอาการ หากยังคงมี hypovolemia อยู่ ให้ซ้ำอีก (dose 10 mL/kg) The heart rate should increase, pulses should become stronger, color should improve, and blood pressure should increase. Volume expanders may be repeated if signs of hypovolemia persist. The same dose (10 mL/kg) should be given intravenously over 5 to 10 minutes.

24 กรณีไม่ตอบสนองหลังการให้ยา
ทุกขั้นตอนได้ทำอย่างมีประสิทธิภาพ ? การประเมิน และ ขั้นตอนเบื้องต้น การช่วยหายใจด้วยแรงดันบวก การช่วยหายใจด้วยแรงดันบวก และการกดหน้าอก การช่วยหายใจด้วยแรงดันบวก การกดหน้าอก และการให้ยาepinephrine Approximately 30 seconds each should be required for a trial of the following 4 steps of resuscitation: Assessment and initial steps Positive-pressure ventilation Positive-pressure ventilation and chest compressions Positive-pressure ventilation, chest compressions, and epinephrine If you are certain that effective ventilation, chest compressions, and medications are being provided, consider mechanical causes of poor response, such as an airway malformation, pneumothorax, diaphragmatic hernia, or congenital heart disease. If the heart rate is absent or no progress is made in certain conditions, such as extreme prematurity, it may be appropriate to discontinue resuscitative efforts. Be confident that optimum technique has been administered for a minimum of 10 minutes before considering such a decision (Lesson 7). Instructor Tip: Stay calm and work as a team under these particularly stressful conditions.

25 เมื่อไรจะเลิกให้ยา อัตราการเต้นของหัวใจ > 60 ครั้งต่อนาที
ภายหลังการช่วยหายใจและกดหน้าอก ช่วยหายใจด้วยแรงดันบวก กดหน้าอก 45-60 วินาที ให้ยา epinephrine อัตราการเต้น ของหัวใจ  60 ครั้งต่อนาที การประเมิน If the heart rate remains less than 60 beats per minute, the actions in Blocks C and D are continued and repeated. This is indicated by the curved arrow.

26 ข้อพิจารณาเป็นพิเศษ (Special Considerations)

27 ลมรั่วในช่องปอด (Pneumothorax)

28 ภาวะลมรั่วในช่องปอด พบได้ในทารกที่ได้รับการช่วยหายใจด้วยแรงดันบวกโดยเฉพาะทารกที่มีการสำลักขี้เทาหรือมีความผิดปกติของปอด เช่น ไส้เลื่อนกระบังลม ตรวจร่างกาย เสียงหายใจเบาลงในด้านที่มีลมรั่ว Transillumination test หัวใจเต้นช้า เขียว

29

30 วิธีการระบายลมรั่วในช่องอกหรือน้ำในช่องอก
เข็ม เข็มเบอร์18 หรือ 20 ต่อกับ 3 – way stopcock และกระบอกฉีดยา เข็มรูปปีกผีเสื้อ (butterfly needle) เบอร์ 19 หรือ 21 ตำแหน่ง เหนือกระดูกซี่โครงที่ 2 ตามแนว midclavicular line เหนือกระดูกซี่โครงช่องที่ 4 ตามแนว anterior axillary line

31 วิธีการระบายลมรั่วในช่องอกหรือน้ำในช่องอก

32 ความผิดปกติของผนังหน้าท้อง (Abdominal wall defect)

33 Omphalocele Gastroschisis
อุบัติการณ์ 1 ต่อ 5000 1 ต่อ 10000 ตำแหน่ง ตรงกลางผนังหน้าท้อง ข้างขวาของสะดือ ถุงหุ้ม (Covering sac) พบได้ (10-18% ถุงหุ้มแตกตั้งแต่อยู่ในครรภ์) ไม่พบ ความสัมพันธ์กับภาวะคลอดก่อนกำหนด 10-20% 50-60% ความผิดปกติที่พบร่วม Trisomy syndrome(30%) Cardiac defect(20%) Beckwith-Weiderman syndrome Bladder extrophy Gastrointestinal (15-25%) Intestinal atresia Malrotation NEC(18%) Cryptorchidism(31%) พยากรณ์โรค ขึ้นกับความผิดปกติที่พบร่วม ค่อนข้างดีในความผิดปกติของผนังหน้าท้องขนาดเล็ก อัตราการเสียชีวิต (80%ถ้าพบร่วมระบบหัวใจที่ผิดปกติ) 5-10%

34 Omphalocele or Gastroschisis ????

35 ภาวะแทรกซ้อนที่อาจพบร่วม
น้ำคร่ำน้อย (oligohydramnios) / น้ำคร่ำมาก (polyhydramnios) การเจริญเติบโตล่าช้าในครรภ์ (intrauterine growth retardation) : SGA Meconium/bile-stained amniotic fluid คลอดก่อนกำหนด (preterm labour)

36 การดูแลทันทีหลังคลอด
การช่วยกู้ชีพทารกแรกเกิด (Neonatal resuscitation) ป้องกันภาวะอุณหภูมิร่างกายต่ำ (Prevent Hypothermia) ป้องกันการสูญเสียสารน้ำและโปรตีน (Prevent fluid and protein loss) การดูแลลำไส้ (Abdominal wall defect handling)

37

38

39

40 การดูแลก่อนการผ่าตัด
Prevention of Infection Ampicillin+gentamicin / Ampicillin+ cefotaxime GI Decompression : OG Fluid Replacement : 1.5 – 2 เท่าของmaintenance fluid เช่น ml/kg/day 10%D/W อย่างเดียว หรือ 10%D/W + NSS อย่างละครึ่ง

41 ภาวะขาดอากาศรุนแรง (Birth asphyxia)

42 เกณฑ์การรักษาโดยการลดอุณหภูมิแกนกลางแก่ทารกที่มีภาวะขาดอากาศรุนแรง
1. ทารกอายุครรภ์มากกว่าหรือเท่ากับ 36 สัปดาห์ 2. น้าหนักแรกเกิดมากกว่าหรือเท่ากับ 1,800 กรัม 3. อายุหลังคลอดไม่เกิน 12 ชั่วโมง* 4. Physiologic criteria ข้อใดข้อหนึ่งต่อไปนี้ (a หรือ b) a. Cord blood gas หรือ blood gas ภายใน 1 ชั่วโมงหลังเกิด พบมี pH< 7.00 หรือ Base deficit > 16 mmol/L

43 b. กรณีไม่มีผล blood gas หรือ cord blood gas ภายใน 1 ชั่วโมงหลังเกิด มีค่า pH หรือ base deficit มากกว่าหรือเท่ากับ mmol/L ร่วมกับมี 2 ข้อดังต่อไปนี้ I. มี perinatal events ได้แก่ late/variable deceleration, cord prolapsed หรือ rupture, uterine rupture หรือ maternal trauma/ hemorrhage/ cardiorespiratory arrest II. มี apgar < 5 ที่ 10 นาที หรือ ได้รับการช่วยหายใจหรือกู้ชีพตั้งแต่หลังคลอดจนถึง 10 นาทีหลังเกิด

44 5. มีอาการแสดงเข้าได้กับ moderate or severe encephalopathy คือ มีอาการชัก หรือ อาการเหล่านี้ มากกว่า 3 ใน 6 categories

45 การดูแลหลังคลอดที่ห้องคลอด
1. หลังจากทารกอาการคงที่ ถ้าพิจารณาว่าทารกมีภาวะขาดออกซิเจนรุนแรง และอาจเข้าเกณฑ์การรักษาโดยการลดอุณหภูมิแกนกลาง ให้ปิด heater ที่ radiant warmer และเคลื่อนย้ายผู้ป่วยโดยปิด heater ใน incubator 2. ระวังการเกิดภาวะอุณหภูมิกายสูง (hyperthermia) ซึ่งเป็นปัจจัยที่ทาให้ผู้ป่วยมีอัตราการตายสูงขึ้น

46 การดูแลทารกหลังจากช่วยกู้ชีพ

47 การดูแลทารกหลังจากช่วยกู้ชีพ
ติดตามการเปลี่ยนแปลงอย่างใกล้ชิด Temperature Vital signs O2 saturation or color การตรวจทางห้องปฏิบัติการ Hematocrit Glucose Blood gas ให้การดูแลรักษาตามปัญหาที่คาดว่าจะเกิดขึ้น Do not assume that a newborn who has been resuscitated successfully is normal and can be treated as a routine newborn. If substantial resuscitation was required, the newborn should be cared for in an environment where close monitoring and anticipatory care can be provided. Also monitor and manage oxygenation, infection, blood pressure, fluids, apnea, blood sugar, feeding, and temperature.

48 ปัญหาหลังการช่วยกู้ชีพ
ทารกที่ได้รับการช่วยกู้ชีพจำเป็นต้องเฝ้าติดตามอย่างใกล้ชิดและให้การดูแลรักษาในปัญหาต่างๆดังนี้ : ภาวะความดันเลือดในปอดสูง ปอดอักเสบหรือภาวะแทรกซ้อนทางปอด ภาวะเลือดเป็นกรด ภาวะความดันเลือดต่ำ การให้สารน้ำ ภาวะชัก หรือ หยุดหายใจ ภาวะน้ำตาลต่ำในเลือด ปัญหาการให้อาหาร การควบคุมอุณหภูมิกาย Pulmonary hypertension may result in babies who have been stressed at birth. Avoid episodes of hypoxemia after resuscitation and monitor oxygenation with an oximeter and/or arterial blood gases. Instructor Tip: Episodes of hypoxia, which may exacerbate persistent pulmonary hypertension, can be caused by suctioning or other interruptions in oxygen administration and stimulation from excessive handling, light, and noise. Resuscitated babies are at higher risk for developing pneumonia, from aspiration or a congenital infection. Metabolic acidosis results from a buildup of lactic acid, which forms when tissues have insufficient oxygen. If giving sodium bicarbonate, be certain that ventilation of the lungs is adequate. Hypotension may follow perinatal compromise. Monitor heart rate and blood pressure closely. Volume expansion may be indicated. Renal dysfunction is usually transient but can cause electrolyte and fluid shifts. Check urine output, body weight, and serum electrolyte levels frequently for the first few days after birth. Seizures or apnea may appear several hours following perinatal compromise as symptoms of HIE. Monitor hypoglycemia and electrolytes because seizures and apnea can also be caused by metabolic abnormalities. Glucose stores are depleted rapidly during perinatal compromise. Check blood glucose levels soon after resuscitation and sequentially. IV glucose is often necessary. The newborn GI tract is sensitive to hypoxia-ischemia and at risk for ileus, GI bleeding, and even necrotizing enterocolitis. IV fluids and nutrition may be required for several days. Do not overheat the baby during and after resuscitation. Maintain baby’s temperature in normal range.

49 THANK YOU