พ่อกับลูก ท่ามกลางหิมะ อันเหน็บหนาว สิ่งที่ปกป้องความเย็นให้กับลูกน้อย ของพ่อวัยกลางคนคนนี้ มีแค่เพียง ผ้าห่มซึ่งเดิมเคยใช้ในการคลุมผักและ ความห่วงใยตัวและความรักจากพ่อ ซึ่งต้องดอยดูอยู่ตลอดเวลาว่า ลูกของเค้ายังคงปกติดีอยู่หรือไม่
ถึงการสัมผัส หรือ ความรับรู้ของเค้าเลยด้วยซ้ำในชาตินี้ พ่อกับลูกซึ่งอาศัยอยู่ในบริเวณเนินเขาซึ่งเต็มไปด้วยดินที่เสื่อมสภาพไม่เหมาะกับการ เพาะปลูก แต่ยังไงก็ตาม เค้าทั้งคู่ไม่ขอ ไม่อยากได้อะไรในชีวิต นอกจาก ผืนดินสักผืน ที่เป็นของพวกเค้าเอง สิ่งฟุ่มเฟือย หรูหราต่างๆ รวมถึงโลกภายนอกอาจไม่เคยได้เข้า ถึงการสัมผัส หรือ ความรับรู้ของเค้าเลยด้วยซ้ำในชาตินี้ จงรักหรืออย่างน้อยก็เคารพพวกเค้าเถอะ ถ้าคุณยังรู้สึกว่าคุณเป็นมนุษย์อยู่ เพราะเกษตรกร ผู้แสนลำบากและยากไร้ เหล่านี้เอง ที่เป็นผู้ช่วยให้ชีวิตในแต่ละวันของพวกเราได้ดำรงอยู่ต่อไป
เราดีใจมาก แต่ อากง ของพวกเรา กลับร้องไห้.. เมื่อถึงวันที่พวกเราดิ้นรนจนสามารถเข้าเรียนหนังสือในโรงเรียนได้ แน่นอน!! เราดีใจมาก แต่ อากง ของพวกเรา กลับร้องไห้.. คุณเข้าใจมั๊ย ว่าอากงของพวกเราทำไมถึงต้องร้องไห้
จะหนักจะเหนื่อยแค่ไหน ก็ต้องยอมตราบใดที่ แม่แก่ๆ และลูกเล็กๆ ยังคงรอเค้ากลับไปที่บ้านพร้อมกับค่าจ้างในการทำงานของเค้าแต่ละวัน
ชายชราขายมันเผาผู้นี้ ไม่มี ใบอนุญาตในการขาย อุปกรณ์ ในการขายของเค้า เลยถูกยึดไปจนหมด รถสามล้อถีบของเค้าก็ถูก ทุบถูกทำลาย โซ่รถสามล้อถูกตัดขาด สิ่งที่เค้าทำได้ก็มีแค่เพียงนั่งร้องไห้อยู่อย่างนี้ เพื่อรออนาคตที่มืดมนและ ไม่มีทางออกในวันพรุ่งนี้
ลูกกับแม่ (ลองดูคู่แม่ลูกในด้านขวา เปรียบเทียบ กับคู่แม่ลูกในด้านซ้ายสิครับ) นี่แหละชีวิต
และเดินไปตามทางลดเลี้ยวในเขาอีก 1 กิโลเมตรเพื่อแลกกับเงิน 1 หยวน กรรมกรเหมืองแร่ผู้นี้ เดินแบกถ่านหินหนัก 40กิโลกรัม ขึ้นมาจากเหมืองลึก 100 เมตร และเดินไปตามทางลดเลี้ยวในเขาอีก 1 กิโลเมตรเพื่อแลกกับเงิน 1 หยวน ในแต่ละเที่ยวของการเดิน (ปัจจุบัน 1 หยวน เท่ากับประมาณ 5 บาท)
เมื่อวันที่คุณครูสอนภาษาอังกฤษเข้าถึงหมู่บ้าน ประโยคแรกที่เธอสอนก็คือ “ฉันอยากไปโรงเรียน” คุณได้ยิน เสียงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึก ประโยคนี้รึเปล่า?
พวกเราต้องยอมรับว่ายังมีประชาชนบางส่วน อาศัยอยู่ในจุดบอดในสังคมของเรา ลองจินตนาการว่า คุณคือหนึ่งในพวกเค้าดูบ้างสิ
จงรักในชีวิตและสิ่งที่คุณมี และเผื่อแผ่มันไปถึงคนรอบข้างบ้าง ไม่ต้องมีดอกไม้ ไม่ต้องให้แหวนเพชร แต่ถ้าสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ถ้าไม่ใช่ความรัก แล้วรักคืออะไรล่ะ? จงรักในชีวิตและสิ่งที่คุณมี และเผื่อแผ่มันไปถึงคนรอบข้างบ้าง