นิทาน เรื่อง ม. ม้าอาฆาต นิทาน เรื่อง ม. ม้าอาฆาต
ขณะที่ม้ากำลังกินน้ำอย่างหิวกระหายอยู่ที่ริมลำธารแห่งหนึ่ง หมูป่าก็เดินลุยลงไปในลำธารจนน้ำขุ่นกินไม่ได้ ม้าโมโหยิ่งนัก
ม้าจึงต่อว่าหมูป่าว่า"ลงมาย่ำน้ำทำไมกัน""ก็ฉันหิวน้ำเหมือนกันนี่" หมูป่าตอบสวนกลับไป หมูป่าตอบอย่างซื่อ ๆ แต่ม้านั้นยังโกรธแค้นไม่หายจึงต่อว่าต่อขานหมูป่าไม่เลิก ในขณะที่หมูป่าก็โต้เถียงไม่ลดละ
ม้าจึงไปหานายพรานคนหนึ่ง แลได้ขอให้นายพรานมาฆ่าหมูป่าเสียให้ตาย
นายพรานจึงเอาบังเหียนใส่ปากของม้า แล้วขึ้นนั่งบนหลังม้าควบไปยังลำธาร เมื่อไปถึงก็พุ่งหอกเข้าใส่หมูป่า ทำให้หมูป่าเสียชีวิตทันที
เมื่อเสร็จธุระแล้วพรานป่าก็บังคับให้ม้าคอยรับใช้ตนตลอดไป เพราะการล่าสัตว์บนหลังม้านั้นสะดวกสบายดี และม้าก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ เพราะถูกล่ามปากด้วยบังเหียนเสียแล้ว
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เมื่อขอความช่วยเหลือใคร ก็เท่ากับว่าอยู่ใต้บารมีเขา ถ้าไม่อาฆาตชีวิตก็จะสุขสงบตลอดไป