ภาษา C เบื้องต้น

จะแบ่งออกเป็น 2 ส่วนดังนี้ โครงสร้างของภาษา C จะแบ่งออกเป็น 2 ส่วนดังนี้ ส่วนหัวของโปรแกรมซึ่งเป็นส่วนของ การกำหนดค่าเริ่มต้น และประกาศตัวแปร 1 ส่วนของตัวโปรแกรมซึ่งเริ่มจาก Main() ซึ่งอาจจะมีการเรียกใช้ Function อื่น ๆ ก็ได้ 2 C Programing

ตัวอย่าง การเขียนโปรแกรมภาษา C #include <stdio.h> main() { printf(“Hello World\n”); } Head Body C Programing

ส่วนหัวของโปรแกรม ส่วนหัวของโปรแกรมจะเริ่มต้นตั้งแต่บรรทัดแรกของโปรแกรมจนมาสิ้นสุดที่บรรทัดก่อน Main() จะแบ่งออกเป็น 2 ส่วนดังนี้ 1. คำสั่งพิเศษ (Preprocessor Directive) 2. การประกาศตัวแปร (Declaration) C Programing

#include <stdio.h> int x =4; main() { printf(“Hello World\n”); } 1 2 C Programing

Preprocessor directive เป็นคำสั่งรูปแบบหนึ่งของภาษา C ที่มีความพิเศษ โดยในขั้นตอนการแปลความหมายของโปรแกรม ถ้าตัวแปลภาษา C ตรวจพบว่ามีการใช้ Preprocessor ภายในโปรแกรม ก็จะถูกแปลความหมายเป็นลำดับแรกก่อนคำสั่งอื่น ๆ รูปแบบของการเขียน Preprocessor จะต้องขึ้นต้นเครื่องหมาย # แต่ไม่ต้องลงท้ายด้วยเครื่อง ; เหมือนคำสั่งอื่น ๆ ทั่วไป C Programing

Preprocessor directive (ต่อ) #Include #Define #Error #if #Endfi #Elid #Else #ifdef #ifndef #undef #Line #Pragma C Programing

การประกาศตัวแปร #include <Stdio.h> int a= 5; int b= 10; int c; main() { c= a+b; printf (“sum = %d\n”, c); } ตัวแปรจำนวนเต็ม หาผลบวก แสดงผลบวก C Programing

รูปแบบการเขียนคำสั่งภาษา C ทุกคำสั่งต้องลงท้ายด้วย ; สามารถเขียนคำสั่งได้อย่างอิสระ เช่น int a = 5; int b = 10; printf (Sum = %d\n”, a+b); C Programing

คำบรรยายแทรก (Comment) C Programing

#include <stdio.h> main() { printf (“Hello World\n”); /* Display message Hello world to the Monitor */ } C Programing

ข้อมูลและตัวแปรในภาษา C

ชนิดของข้อมูลในภาษา C ข้อมูลเลขจำนวนเต็ม (Integer) ข้อมูลเลขทศนิยม (Float) ข้อมูลชนิดเลขฐานแปด (Octal) ข้อมูลชนิดเลขฐานสิบหก (Hexadecimal) ข้อมูลชนิดตัวอักขระ (Character) ข้อมูลชนิดข้อความ (String) C Programing

ตัวแปรและหน้าที่ของตัวแปร ตัวแปร (Variable) คือ การจองที่เก็บข้อมูลในหน่วยความจำหลัก (RAM) ของเครื่องคอมพิวเตอร์ พร้อมกับกำหนดชื่อเรียกแทนหน่วยความจำในตำแหน่งนั้น อย่างเช่น ถ้าเราสร้างตัวแปรขึ้นมา 1 ตัวโดยใช้ชื่อ num สำหรับเก็บค่าของตัวเลข 16 เมื่อต้องการนำค่า 16 มาใช้ เราก็เพียงแต่เรียกชื่อ num ซึ่งภาษา C จะแปลความหมายได้ถูกต้องว่ามีค่าเท่ากับ 16 C Programing

ชนิดของตัวแปรในภาษา C สามารถแบ่งได้ 2 ประเภทใหญ่ ๆ คือ 1. ตัวแปรแบบพื้นฐาน (Scalar) ซึ่งหมายถึงที่เก็บข้อมูลได้เพียงค่าเดียวเช่น C Programing

C Programing

รูปแบบการประกาศตัวแปร Type variable; type : ชนิดของตัวแปรที่จะสร้างขึ้น variable : ชื่อของตัวแปรที่ต้องการจะใช้ int num; float y; char c; double salary; ตัวอย่าง C Programing

Type variable-1, variable-2,... variable-n; รูปแบบการประกาศตัวแปร (ต่อ) Type variable-1, variable-2,... variable-n; type : ชนิดของตัวแปรที่จะสร้างขึ้น variable-1... Variable-n : ชื่อของตัวแปรที่ต้องการจะใช้ int num1,num2,num3; float point1, point2,point3 = 12.00; char a,b = ‘B’, c,d =‘D’; ตัวอย่าง C Programing

หลักการตั้งชื่อตัวแปร ต้องขึ้นต้นด้วยตัวอักษร A-Z หรือ a-z หรือเครื่องหมาย _ เท่านั้น ความยาวต้องไม่เกิน 32 ตัวอักษร ภายในชื่อตัวแปรให้ใช้ตัวอักษร A-Z หรือ a-z หรือ 0-9 หรือ _ ห้ามเว้นช่องว่างภายในตัวแปร หรือใช้สัญลักษณ์ นอกเหนือจากข้อ 2 การใช้ตัวอักษรตัวใหญ่ และตัวเล็ก มีความแตกต่างกัน ห้ามตั้งชื่อตัวแปรซ้ำกับคำสงวน (Reserved Word) C Programing

คำสงวน (Reserved Word) auto break case char const continue default do double else if int long register return short signed sizeof static struct switch typedef union unsigned void volatile while C Programing

ตัวอย่างการตั้งชื่อตัวแปร class_room hi-tech 9number _hello123 age# right! last name ถูกต้อง ไม่ถูกต้อง ไม่ถูกต้อง ถูกต้อง ไม่ถูกต้อง ไม่ถูกต้อง ไม่ถูกต้อง C Programing

ตัวแปรสำหรับข้อมูลชนิดข้อความ char variable[n]; n : คือจำนวนของตัวแปรชนิดอักขระ (Char) ที่จะสร้างขึ้น โดยถ้าข้อความมีอักขระทั้งหมด 10 ตัว จะต้องใส่จำนวนเป็น 11 เนื่องจากภาษา C มีข้อกำหนดว่าจะเก็บข้อมูลชนิดข้อความ ตัวสุดท้ายต้องเป็นอักขระว่าง ซึ่งจะเขียนแทนด้วย \0 เพื่อบอกให้รู้ว่าเป็นข้อความ Variable : ชื่อของตัวแปร โดยต้องตั้งชื่อให้ถูกต้องตามหลักการตั้งชื่อ char name [10]; C Programing