นพ.พิเชฐ บัญญัติ รองอธิบดีกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ ๒๒ สิงหาคม ๒๕๖๑

งานนำเสนอเรื่อง: "นพ.พิเชฐ บัญญัติ รองอธิบดีกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ ๒๒ สิงหาคม ๒๕๖๑"— ใบสำเนางานนำเสนอ:

1 นพ.พิเชฐ บัญญัติ รองอธิบดีกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ ๒๒ สิงหาคม ๒๕๖๑
การจัดการความรู้ในชุมชนนักปฏิบัติด้วยสุนทรียสนทนา Knowledge management with CoP & Dialogue นพ.พิเชฐ บัญญัติ รองอธิบดีกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ ๒๒ สิงหาคม ๒๕๖๑

2 LKASA EGG Model 1.Learning Management 5. K Assets 4. K Sharing
3.K Acting 4. K Sharing 2.K Organizing 5. K Assets ที่มา: พิเชฐ บัญญัติและคณะ

3 สรุปลักษณะสำคัญของการจัดการความรู้
KM เป็นเหมือนน้ำ ต้องไหลลื่นไปตามภาชนะบรรจุ นั่นคือปรับตามบริบทของกลุ่มหรือองค์กรที่เราอยู่ ต้องไม่ยึดติดกับรูปแบบแต่ใช้ถูกต้องได้ผลลัพธ์คืองานดีขึ้น คนดีขึ้น และวิธีการทำงานดีขึ้นหรือนวัตกรรมมากขึ้น (Best practice) KM เป็นเรื่องของการปฏิบัติ เป็นเรื่องของผู้ปฏิบัติ ผู้ที่จะมาร่วมกิจกรรมต้องเป็นคนทำจริง เอาสิ่งที่ตนเองทำแล้วเกิดผลดีมาเล่าสู่กันฟัง ส่วนใหญ่เป็นความรู้ที่ซ่อนในตัวคน ที่มา : พิเชฐ บัญญัติ.2559

4 สรุปลักษณะสำคัญของการจัดการความรู้
3. KM เป็นบรรยากาศเชิงบวก เริ่มต้นจากสิ่งดีๆหรือความสำเร็จ เพราะจะทำให้เกิดบรรยากาศแห่งความสุข ความชื่นชม ยอมรับซึ่งกันและกัน 4. KM เน้นความสัมพันธ์ระหว่างคน ยิ่งความสัมพันธ์ระหว่างคนดี การแลกเปลี่ยน การให้และรับซึ่งกันและกันจะดีมาก 5. KMเป็นการพูดคุยถึงอดีตที่ทำมา ไม่ใช่พูดถึงอนาคตที่เราอยากทำ นำความสำเร็จในอดีตมาเล่าสู่กันฟัง เพื่อจะดูว่าเบื้องหลังความสำเร็จนั้นมีความรู้อะไรดีๆ ซ่อนอยู่ ขุดออกมา ควักออกมา ที่มา : พิเชฐ บัญญัติ.2559

5 หัวใจสำคัญของKnowledge sharing
เน้นการจัดการความสัมพันธ์ระหว่างคน ยิ่งดียิ่งแลกง่าย เน้นเอาสิ่งที่ปฏิบัติจริงแล้วได้ผลดีจึงนำมาแลกเปลี่ยน ทำนองใช้ดีจึงบอกเพื่อน ไม่ใช่ไปฟังเขามาว่าดีแล้วเอามาเล่าต่อเลย ใช้ลูกล่อลูกชนเฉพาะรายดึงเอาความรู้ฝังลึก (Tacit) จากผู้ปฏิบัติออกมาให้เห็นชัด (Explicit) ต้องมีการเปรียบเทียบผลที่ชัดเจนถ้าจะต้องแลกเปลี่ยนระหว่างหน่วยงานเพื่อสร้างการยอมรับระหว่างผู้ให้และผู้รับ เน้นทักษะสำคัญ 4 ประการคือพูดอย่างจริงใจ ฟังอย่างตั้งใจ ถามอย่างซาบซึ้งใจและจดอย่างเข้าใจใส่ใจ เล่าถึงความสำเร็จว่าคืออะไร สำเร็จอย่างไร สำเร็จด้วยวิธีใด ที่มา : พิเชฐ บัญญัติ.2559

6 SECI-Knowledge Conversion Process Model
Tacit Externalization Socialization Internalization Combination Explicit

7 การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วย TUNA Model
Knowledge Sharing (KS) ส่วนกลางลำตัว ส่วนที่เป็น “หัวใจ” ให้ความสำคัญกับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ช่วยเหลือ เกื้อกูลซึ่งกันและกัน (Share & Learn) (Thai –UNAIDS Model) ดร. ประพนธ์ ผาสุขยืด Knowledge Vision (KV) Knowledge Assets (KA) ส่วนหาง สร้างคลังความรู้ เชื่อมโยงเครือข่าย ประยุกต์ใช้ ICT “สะบัดหาง” สร้างพลังจาก CoPs ส่วนหัว ส่วนตา มองว่ากำลังจะไปทางไหน ต้องตอบได้ว่า “ทำ KM ไปเพื่ออะไร”

8 จุดเริ่มต้นของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้
1. การค้นหาสิ่งดีรอบๆตัว (Appreciative Inquiry) โดยให้ผู้เข้าร่วมกิจกรรมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ค้นหาสิ่งดีๆในงานของตนเองแล้วนำมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับผู้อื่น 2. การเปรียบเทียบมาตรฐานการปฏิบัติ (Benchmarking) เป็นการนำเอาผลงานของแต่ละคนมาเปรียบเทียบกันด้วยความเต็มใจของทั้งสองฝ่าย มีการตกลงกฎเกณฑ์ของการเปรียบเทียบกันด้วยความเข้าใจกัน เปรียบเทียบกันเพื่อนำเอาสิ่งดีๆของแต่ละฝ่ายมายกระดับผลงานหรือพัฒนางานของตนเอง

9 รูปแบบหรือเทคนิคในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้
ชุมชนนักปฏิบัติ Community of practice : Co P เพื่อนช่วยเพื่อน Peer Assist : เชิญทีมอื่นมาแบ่งปันประสบการณ์ การทบทวนหลังปฏิบัติการหรือการถอดบทเรียน AAR การเรียนรู้ร่วมกันหลังงานสำเร็จ Retrospect เรื่องเล่าเร้าพลัง Springboard Storytelling การค้นหาสิ่งดีๆรอบๆตัว Appreciative Inquiring เวทีเสวนา Dialogue : สุนทรียสนทนา สานเสวนา

10 Community of Practice : CoP
CoP เป็นกลุ่มคนที่มีแรงปรารถนาที่จะพัฒนาความรู้ในเรื่องใดเรื่องหนึ่งหรือแก้ไขปัญหาใดปัญหาหนึ่งร่วมกัน โดย CoPจะประกอบด้วยสมาชิกที่มีความสนิทสนมกลมเกลียวไว้วางใจซึ่งกันและกันรวมทั้งคุ้นเคยในฝีไม้ลายมือและความชอบของกันและกัน จนถึงจุดหนึ่งสมาชิกใน CoP จะร่วมกันพัฒนาแนวปฏิบัติขึ้นมา ซึ่งแนวปฏิบัติเหล่านี้เป็นองค์ความรู้ที่เกิดจากการรวมตัวกันของชุมชน : พูลลาภ อุทัยเลิศอรุณ

11 องค์ประกอบของชุมชนแนวปฏิบัติ(CoP)
ในความหมายของEtienne Wenger ประกอบด้วย หัวข้อเรื่องที่สมาชิกชุมชนมีความปรารถนาร่วมกัน(Domain) พันธะทางสังคมที่ยึดเหนี่ยวสมาชิกเข้าด้วยกัน(Community) มีแนวปฏิบัติเป็นองค์ความรู้ที่เป็นผลผลิตของชุมชน(Practice)

12 กระบวนการจัดการความรู้ของชุมชนนักปฏิบัติ
การกำหนดหัวข้อหรือประเด็นแลกเปลี่ยน(Knowledge vision; KV) การสร้างความสนิทสนมคุ้นเคย(Ice breaking) การตกลงกติการ่วมกัน(KM principle) การค้นหาความคาดหวัง(BAR) การค้นหาสิ่งดีรอบๆตัวหรือการเปรียบเทียบผลงาน (Appreciative inquiry/Benchmarking) การแลกเปลี่ยนเรียนรู้(Knowledge sharing) การทบทวนหลังปฏิบัติ (AAR) การนัดติดตามกลุ่ม (Review)

13 บทบาท Knowledge Facilitators หรือวิทยากรกลุ่ม
สร้างความเข้าใจให้สมาชิกกลุ่มในกิจกรรมที่จะทำร่วมกัน สร้างความรู้สึกเป็นกันเอง ผ่อนคลายให้กับสมาชิกกลุ่ม ทำให้สมาชิกกลุ่มได้รู้จักกัน สนิทสนม ไว้ใจกัน รักกัน เข้าใจกัน กระตุ้นให้สมาชิกกลุ่ม ขุดเอาสิ่งดีๆที่ซ่อนอยู่ในตัว ออกมาเล่า มีความอดทนและความมุ่งมั่นสูง ไม่ขี้บ่น ไม่ต้องเก่งเนื้อหา แต่ต้องชำนาญกระบวนการ/หลักการ จับประเด็นเก่ง วิเคราะห์บรรยากาศทีมและองค์กรได้

14 หน้าที่ของKM Facilitators : ช่วยให้เกิด 4 เอื้อ
Learn เอื้อโอกาสให้เกิดเรียนรู้/อยากเรียนรู้/ใฝ่รู้(เวลา/เวที) Care เอื้ออาทรให้เกิดความห่วงใยใส่ใจกัน/ช่วยเหลือกัน Share เอื้ออารีให้เกิดการแบ่งปันความรู้/เล่าสู่กันฟัง Shine เอื้อเอ็นดูให้เกิดความภาคภูมิใจ/ยกย่อง/กำลังใจ/มีไฟ Knowledge is not power ,but Knowledge sharing is power. Human is important , but Human relationship is more important

15 BAR (Before Action Review)
มาร่วมกิจกรรมวันนี้ หวังว่าจะได้อะไร

16 DAR (During Action Review)
ขณะนี้ กลุ่มกำลังไปทางไหน เป็นไปในทิศทางที่กลุ่มต้องการหรือไม่ กฎกติกากลุ่มได้รับการปฏิบัติตามเพียงใด บรรยากาศกลุ่มเอื้อให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้มากขึ้นหรือไม่ เราควรจะปรับปรุงอะไรก่อนจะแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันต่อไป

17 AAR (After Action Review)
ได้ตามความคาดหวังหรือไม่ เพราะอะไร ยังไม่ได้ตามความคาดหวังคืออะไร เทคนิค เคล็ดลับดีๆ ของเพื่อนที่เราจะเอาไปใช้ในพื้นที่ การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในครั้งต่อไป ควรจะมีรูปแบบอย่างไร ผู้เข้าร่วมควรเป็นใคร เรื่องอะไร

18 ทักษะสำคัญของผู้เข้าร่วมเวทีการจัดการความรู้
ทักษะการพูด (SPEAK) S = Success story พูดเรื่องดี เล่าเรื่องความสำเร็จ P= Practice by yourself พูดในสิ่งที่ตนเองทำเองกับมือ E= Enjoy telling พูดอย่างสนุก สุขกับการเล่า A= Agility กระตือรือร้น กระฉับกระเฉง อยากเล่า เร้าใจ K= Knowledge asset บอกเทคนิคที่ทำให้งานสำเร็จ ที่มา : พิเชฐ บัญญัติ.2559

19 ทักษะสำคัญของผู้เข้าร่วมเวทีการจัดการความรู้
ทักษะการฟัง (LISTEN) L= Look& look interest มองด้วยความสนใจใส่ใจ I= Identify the issues จับประเด็น S= Suspend judgement อย่าด่วนสรุป T= Test your understanding ทดสอบความเข้าใจ E= Exclude your emotion อย่าใช้อารมณ์ N= Note, noise, non-verbal จดบันทึก ส่งเสียงตอบรับ สื่อสารด้วยภาษาท่าทาง เรียกรวมๆว่า Deep Listening

20 ทักษะสำคัญของผู้เข้าร่วมเวทีการจัดการความรู้
ทักษะการถาม (ASKING) A= Appreciate ชื่นชมยกย่องความสำเร็จของเพื่อนร่วมทีม S= Smile ยิ้มแย้มแจ่มใส K= Kindness มีเมตตา ปราณี เป็นมิตร อ่อนโยน เอื้ออาทร I= Inspire กระตุ้นแรงบันดาลใจให้อยากบอกเล่าเรื่องราวดีๆ N= Norm ยึดมั่นในหลักการ เป้าหมาย กติการ่วมกัน G=Get พร้อมเปิดรับนำสิ่งดีๆไปปรับใช้ ที่มา : พิเชฐ บัญญัติ.2559

21 ทักษะสำคัญของผู้เข้าร่วมเวทีการจัดการความรู้
ทักษะการจดบันทึก (Take note) จดประเด็นสำคัญ(Issue) จดแรงบันดาลใจ(Inspiration) จดให้เห็นสิ่งปฏิบัติ(Practice) จดอย่างเข้าใจใส่ใจ(Understanding) ที่มา : พิเชฐ บัญญัติ.2559

22 “the flow of meaning” Dialogue
การเลื่อนไหลของความหมาย... ไปสู่อะไรบางอย่าง เราเองก็ยังไม่รู้... ว่ามันคืออะไร ถ้ารู้... ก็ไม่ใช่ dialogue สิ่งที่ทำได้... ก็คืออย่าไป “block” มัน ทั้งภายนอก (block คนอื่น) และภายใน (block ความคิดตนเอง)

23 Dialogue “สุนทรียสนทนา” “สัมปชัญญะสนทนา”
เพราะมันเป็นการสนทนาที่สวยงาม สด ใส ออกมาจากใจ “สัมปชัญญะสนทนา” อาจารย์ประพนธ์เรียก dialogue ว่า…. เพราะมันเป็นการสนทนาที่ต้องระลึกรู้อยู่ตลอดเวลา เป็นการฝึกฟังอย่างตั้งใจ (attentive listening) ฟังอย่างลึกซึ้ง (deep listening) ได้ยินเสียงที่พูดออกไป ได้ยินเสียงที่อยู่ภายใน

24 หลักง่ายๆที่ใช้ในการทำ Dialogue
พูด ออกมาจากใจ ไม่ใช่จากการจำ ทำให้เป็นธรรมชาติ เป็นปัจจุบัน ไม่ต้องเสแสร้ง แกล้งทำให้ดูดี ฟัง อย่างตั้งใจ ไม่คิดหาคำตอบ ไม่ต้องตอบโต้ ไม่ตัดสินประเด็นความ ไม่ตัดสินผู้อื่น เคารพ ความแตกต่าง ให้ความเท่าเทียม ไม่เอาเรื่องคุณวุฒิวัยวุฒิ หรือตำแหน่งมาขวางกั้น ________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

25 เรื่องเล่าเร้าพลัง: 3 S technique (Springboard Success Storytelling)
Success story คือเรื่องราวของความสำเร็จในการปฏิบัติงานของผู้ปฏิบัติแต่ละคนที่สะท้อนถึงวิธีการปฏิบัติงานที่ดีหรือวิธีการปฏิบัติงานที่เป็นเลิศ (Good/Best practice) Springboard คือ เรื่องราวที่ช่วยกระตุ้นหรือสร้างแรงบันดาลใจหรือความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะนำไปปฏิบัติสู่ความสำเร็จ ที่มา : พิเชฐ บัญญัติ.2560

26 เรื่องเล่าเร้าพลัง: 3 S technique (Springboard Success Storytelling)
เป็นเทคนิคหรือเครื่องมือหรือวิธีการหนึ่งในการจัดการความรู้ในขั้นตอนของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เพื่อช่วยดึงเอาความรู้ในตัวคนหรือความรู้ฝังลึก (Tacit knowledge)ทั้งที่เป็นทักษะ ประสบการณ์ พรสวรรค์หรือสามัญสำนึก ออกมาเผื่อแผ่ เผยแพร่ แบ่งปันแก่ผู้ที่สนใจและจารึกหรือบันทึกให้สามารถนำมาถ่ายทอดได้ชัดเจนขึ้นเป็นความรู้ชัดแจ้ง (Explicit knowledge) ผ่านกระบวนการเล่าเรื่องที่สะท้อนให้เห็นความสำเร็จ วิธีการที่นำไปสู่ความสำเร็จและกระตุ้นให้ผู้ฟังเกิดความรู้สึกอยากนำไปปฏิบัติหรือประยุกต์ใช้ให้เหมาะกับหน่วยงานของตน

27 เรื่องเล่าเร้าพลัง แบ่งกลุ่มคละ เพื่อความหลากหลาย
เล่าความภาคภูมิใจ/เทคนิค/เคล็ดลับในการทำงานของตนเองที่เคยทำมาแล้ว - ความภาคภูมิใจ/เคล็ดลับอะไร - วิธีการ กลุ่มช่วยกันสรุปว่าจากที่แต่ละคนเล่ามามีส่วนที่เหมือนกัน ต่างกัน อะไรบ้าง

28 เรื่องเล่าเร้าพลัง: ผู้เล่า
เล่าให้น่าสนใจ น่าจดจำ เล่าตามความเป็นจริง เล่าความสำเร็จ ความภูมิใจ ทั้งเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับเป้าหมายของกิจกรรม เล่าให้เห็นตัวละคร เห็นพฤติกรรม การกระทำ บริบท ไม่ตีความ แสดงออกมาในหน้าตา แววตา ท่าทาง น้ำเสียง อุปมาอุปไมย

29 ซักถาม เรื่องเล่าเร้าพลัง: ผู้ฟัง เส้นทางสู่ความภาคภูมิใจ ทำอย่างไร
คนส่วนใหญ่พูด > ฟัง ฟังอย่างตั้งใจ อย่าด่วนสรุป พยายามจับเนื้อหาสาระที่ผู้เล่าต้องการสื่อสาร ถามอย่างชื่นชม เพื่อเข้าใจมากขึ้น

30 เรื่องเล่าเร้าพลัง: ผู้จด(คุณลิขิต)
จดอะไรบ้าง เรื่องเล่าย่อๆ ไม่ต้องจดทุกคำพูด แต่ก็ไม่ย่อจนสั้นเกินไป ชื่อ เบอร์โทร เจ้าของเรื่องเล่า ชื่อคน ที่มีการกล่าวถึงในเรื่องเล่า เคล็ดลับ/เทคนิค/ประเด็นสำคัญจากเรื่องเล่า ฯลฯ

31 ลักษณะของเรื่องเล่าเร้าพลังที่ดี
บอกให้เห็นว่า “ความสำเร็จ” คืออะไร บอก “วิธีการ”ที่นำไปสู่ความสำเร็จ บอกแรงกระตุ้น/แรงบันดาลใจ ที่ผลักดันให้ทำจนสำเร็จ บอกความรู้สึกที่เกิดขึ้นเมื่อทำสำเร็จแล้ว เล่าเรื่องควบคู่กับความรู้สึกเพื่อเชื่อมผู้พูดกับผู้ฟัง มีการเร้าพลัง ดึงคนเข้าสู่เรื่องราว ปลุกให้ความคิดความสนใจตื่นขึ้นมา กระตุ้นให้ผู้ฟังอยากรู้ อยากฟัง เกิดความปรารถนาร่วม เสมือนเรื่องราวกลายเป็นของผู้ฟัง เป็นเรื่องที่เข้าใจง่าย เล่าเรื่องจากมุมมองของผู้ปฏิบัติ สอดแทรกแนวคิดในเรื่องราวและต้องเป็นเรื่องจริง

32 ผลต่อผู้ฟังเรื่องเล่าเร้าพลังที่ดี
เกิดความสุขความรื่นรมย์ในระดับความซาบซึ้งใจ เกิดการถ่ายทอดข้อมูล ข่าวสาร ความรู้ ไปจนถึงปัญญา เกิดสัมพันธภาพที่ดีต่อกัน เกิดชุมชนที่อยากมาพบกันเพื่อเล่าแลบะฟังเรื่องราวของกันและกัน มีทั้ง “กลุ่มพร้อมให้” และ “กลุ่มใฝ่รู้” ส่งเสริมให้เกิดนวัตกรรมในการทำงานหรือวิธีการทำงานที่เป็นเลิศ เกิดการเปลี่ยนแปลงองค์กรในทางที่ดี “คนดีขึ้น งานดีขึ้น นวัตกรรมมากขึ้น”

33 ประโยชน์ที่ได้จากเรื่องเล่าเร้าพลัง
ได้ฝึกทักษะการเขียนความสำเร็จ ได้ฝึกทักษะการสื่อสารอย่างเรียบง่ายที่ทรงคุณค่าด้วยเรื่องเล่าความสำเร็จที่ตนเองได้กระทำจริง ได้ฝึกทักษะการฟังแบบตั้งใจหรือการฟังแบบลุ่มลึก (Deep Listening) หรือการฟังจนได้ยินสิ่งที่เขาไม่ได้พูด (Between the words) ได้ฝึกทักษะการสกัดหรือกลั่นกรองความรู้จากเรื่องเล่าเร้าพลัง อาจเป้นการถอดบทเรียน การถอดรหัสความรู้ฝังลึก การตีความ เป็นต้นเพื่อจะได้วิธีปฏิบัติที่ดีหรือที่เป็นเลิศ

34 จุดเน้นของเรื่องเล่าเร้าพลัง
เน้นดึงความรู้ฝังลึกจากตัวผู้ปฏิบัติงานมาเป็นความรู้ชัดแจ้ง เน้นความสำคัญของความรู้ในตัวคนมากกว่าความรู้ในตำรา เน้นความรู้จากการปฏิบัติจริงมากกว่าความรู้จากทฤษฎี เน้นการดึงความรู้ของผู้ปฏิบัติงานกับผู้ปฏิบัติงานด้วยกัน ไม่ใช่ผู้ปฏิบัติงานกับผู้เชี่ยวชาญทางวิชาการ เน้นการสื่อสารสองทางแนวราบ (Dialogue) มิใช่การสื่อสารทางเดียว(Monologue)ในลักษณะการถ่ายทอดความรู้จากวิทยากร เน้นสร้างสัมพันธ์ระหว่างผู้ปฏิบัติงานเพื่อร่วมกันหาวิธีปฏิบัติงานที่เป็นเลิศ

35 ลักษณะความรู้จากเรื่องเล่าเร้าพลัง(1)
เป็นความรู้ชิ้นเล็กๆที่เกี่ยวกับการทำงานของผู้ปฏิบัติแต่ละคน เมื่อนำมารวมกันหรือประกอบกัน (Combination) ก็จะกลายความกลุ่มความรู้ที่มีพลังใช้ในการปฏิบัติงานได้เป็น “องค์ความรู้ (Body of knowledge)” ที่นำมาสร้างเป็นวิธีการทำงานที่เป็นมาตรฐาน (Standard operating procedure; SOP) ของหน่วยงานได้ เป็นความรู้ภายในองค์กรที่สอดคล้องกับสภาพการณ์และทันการณ์กับสภาพปัจจุบันของหน่วยงาน(บริบท) มากกว่าความรู้จากตำราหรือนักวิชาการซึ่งมาจากภายนอกองค์กร

36 ลักษณะความรู้จากเรื่องเล่าเร้าพลัง(2)
เป็นความรู้ที่ได้รับการพิสูจน์ว่าเป็นความรู้ที่ดี เพราะทำสำเร็จมาแล้ว เห็นผลดีจริงแล้ว เป็นความรู้ที่ไม่อยู่นิ่ง ไม่ใช่ความรู้ตาย เพราะมีการปรับเปลี่ยนอยู่ตลอดเวลาจากผู้ปฏิบัติในองค์กร ปรับให้เหมาะกับสถานการณ์ และเปลี่ยนให้สอดคล้องกับความต้องการของลูกค้า เป็นความรู้ที่มาจากความคิดเชิงบวก มองหาความรู้จากความสำเร็จ จึงเกิดการยอมรับและซาบซึ้งใจได้ง่าย เข้าใจได้ง่าย เป็นความรู้ที่ได้มาจากกระบวนการเรียนรู้ในการทำงานจริง

37 สรุป Success Springboard Storytelling/Dialogue ที่ดี
The past เป็นสิ่งที่เคยปฏิบัติมาแล้ว The positive เป็นสิ่งที่ประสบความสำเร็จ The practice เป็นเทคนิค แท็คติก วิธีการที่ปฏิบัติจริง The participation ทำให้คนฟัง อยากฟัง อยากติดตาม อยากรู้ อยากถาม อยากนำไปปฏิบัติ เกิดความรู้สึกซาบซึ้งใจ The passion ทำให้ผู้ฟังเกิดพลัง เกิดแรงบันดาลใจ

38 การสนทนาหรือการเล่าเรื่อง
พูดถึงความสำเร็จไม่พูดถึงปัญหา พูดเรื่องอดีตไม่พูดเรื่องอนาคต พูดถึงความรู้ที่ปฏิบัติจริงไม่พูดถึงความคิดเห็น พูดเล่าให้เห็นการปฏิบัติไม่พูดรวบรัดเป็นทฤษฎี พูดถึงสิ่งที่ทำจริงไม่พูดถึงสิ่งที่อยากทำ พูดให้เป็นเรื่องเล่าไม่ใช่เฝ้าแต่พร่ำบรรยาย

39 บันทึกสรุปสิ่งที่ได้จากแลกเปลี่ยนเรียนรู้
ชื่อเรื่อง ชื่อ-สกุลผู้เล่า เนื้อเรื่องโดยย่อ ประเด็นสำคัญจากเรื่องเล่า (ความสำเร็จ วิธีการ แรงบันดาลใจ ความรู้สึกเมื่องานสำเร็จ) ขุมความรู้ แก่นความรู้/วิธีปฏิบัติที่ได้ ประโยชน์หรือการนำไปปรับใช้

40 ขั้นตอนการทำกิจกรรมกลุ่มแลกเปลี่ยนเรียนรู้
1. เลือกผู้ทำหน้าที่คุณอำนวย คุณกิจ คุณลิขิต 2. กิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์ รู้จัก รู้ใจ 3. การทำ BAR (Before action review) 4. กำหนดข้อตกลง/กติกาKM ของกลุ่ม 5. กำหนด KV (Knowledge vision) 6. การทำสุนทรียสนทนาด้วยกิจกรรม AI (Appreciative inquiring) 7. การทำ DAR (During action review) 8. การใช้เครื่องมือชุดธารปัญญา : เพื่อเตรียมการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครั้งต่อไป 9. กิจกรรม AAR (After action review) 10. สรุปขุมความรู้ บทบาทคุณกิจ อำนวย ลิขิตและกิจกรรมKM

41 การจัดการความรู้ในชุมชนนักปฏิบัติด้วยสุนทรียสนทนา
“ True success exists not in learning, but in its application to the benefit of mankind” สมเด็จพระมหิตลาธิเบศร อดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก องค์พระบิดาแห่งการแพทย์แผนปัจจุบันของไทย “ความสำเร็จที่แท้จริงมิได้อยู่ที่การเรียนรู้ หากแต่อยู่ที่การนำมาประยุกต์ใช้ เพื่อคุณประโยชน์แก่มนุษยชาติ” Q & A “ความรู้ที่ตรัสรู้ได้เปรียบเหมือนใบไม้ทั้งป่า แต่ที่จะนำมาปรับใช้มีแค่เพียงกำมือเดียว”