ชีวิต
นั่งหน้ามนประจันกัน...จนหวั่นไหว แต่ว่าคนทั้งสองควรมองไป ใช่ว่ารักจักมีเพียงคนสองคน นั่งหน้ามนประจันกัน...จนหวั่นไหว แต่ว่าคนทั้งสองควรมองไป ทางเดียวกันนั้นไซร้จึงจะดี
……….สิ่งใดที่เป็นความบกพร่องในอดีต ถ้าเรารีบแก้ไข…มันก็ยังไม่สายเกินแก้ อย่าปล่อยให้มันผ่านไป…โดยที่ไม่คิดทำอะไร แล้วมานึกเสียใจภายหลัง…เมื่อไม่มีโอกาสได้ทำมัน เพราะเขา…อาจตายจากท่านไปก่อนที่จะให้ท่านมีโอกาส และนั่น…จะเป็นสิ่งที่ค้างคาใจไปตลอดชีวิตของท่าน ท่านจะพูดได้อย่างเดียวคือ…รู้อย่างนี้ ……………..มันก็สายเกินไปเสียแล้ว.
ท่านยิ่งให้...ท่านยิ่งได้ใจสดชื่น หัวเราะรื่นลบความขมตรมในจิต ถ้าท่านไม่เห็นแก่ตัวสักน้อยนิด ท่านจะมีชีวิตสุขสมบูรณ์ “น้ำใจ” ย่อมมีค่าสูงและมีพลังมากกว่าน้ำใด ๆ ในโลก
เพราะฉะนั้น สิ่งใด ๆ มิใช่ว่าจะดีไปทั้งหมด และก็มิใช่จะเสียไปทั้งหมด สิ่งเดียวกันนั่นแหละ ดีสำหรับคนหนึ่ง แต่เสียสำหรับอีกคนหนึ่ง เพราะฉะนั้น สิ่งใด ๆ มิใช่ว่าจะดีไปทั้งหมด และก็มิใช่จะเสียไปทั้งหมด
แปลว่ารักภักดีมีใจให้ แปลว่า... คอยห่วงหาและอาลัย อย่าปล่อยให้คนที่อยู่ใกล้ตัวคุณ...ไม่มีค่า ตราบใดที่เขายังไม่ได้...จากไป คำว่า “เพื่อน” มีความหมายมากมายนัก แปลว่ารักภักดีมีใจให้ แปลว่า... คอยห่วงหาและอาลัย แปลว่า... มีอภัยให้แก่กัน
แสงตะวันยามเช้า ปลุกฉันให้ตื่นขึ้น เปิดดวงตา และ ดวงวิญญาณ ที่หลับใหล ลอยไปกับฝันยามค่ำคืน … ให้พลันตื่นขึ้นมา พบกับความจริง เรื่องราวเก่าเก่าที่ยังคงตกค้างอยู่ในใจ เรื่องราวใหม่ใหม่ที่กำลังจะถูกใส่เข้ามา ในสาระของความเป็นคน และเส้นทางของลมหายใจ แสงตะวันยืนยันกับฉันเสมอว่า … “ ล้มก็ได้ แต่อย่าพ่าย … แพ้ก็ได้ แต่ไม่ยอมถูกทำลาย … “
เมื่อเรามีรัก…เราอยากจะแบ่งปันความรักให้กับทุกๆ คน เพื่อที่จะให้ทุกๆ คน…ได้มีความสุขด้วยเช่นเดียวกับเรา เมื่อเรามีความทุกข์…เราไม่ต้องการแบ่งทุกข์ให้ใคร แต่เราต้องการใครสักคน…ซึ่งเข้าใจเราเพื่อปรับทุกข์ด้วย