ข้อมูลชนิดอาร์เรย์ ประเภทของข้อมูลที่ผ่านมาส่วนใหญ่ในตอนต้นๆจะเป็นข้อมูลเดี่ยว โดยตัวแปรหนึ่งตัวสามารถเก็บข้อมูลได้หนึ่งตัว ถ้าหากต้องการเก็บข้อมูลหลายตัวจะต้องประกาศตัวแปรหลายตัว.

งานนำเสนอเรื่อง: "ข้อมูลชนิดอาร์เรย์ ประเภทของข้อมูลที่ผ่านมาส่วนใหญ่ในตอนต้นๆจะเป็นข้อมูลเดี่ยว โดยตัวแปรหนึ่งตัวสามารถเก็บข้อมูลได้หนึ่งตัว ถ้าหากต้องการเก็บข้อมูลหลายตัวจะต้องประกาศตัวแปรหลายตัว."— ใบสำเนางานนำเสนอ:

1 ข้อมูลชนิดอาร์เรย์ ประเภทของข้อมูลที่ผ่านมาส่วนใหญ่ในตอนต้นๆจะเป็นข้อมูลเดี่ยว โดยตัวแปรหนึ่งตัวสามารถเก็บข้อมูลได้หนึ่งตัว ถ้าหากต้องการเก็บข้อมูลหลายตัวจะต้องประกาศตัวแปรหลายตัว ในภาษาซี ถ้าหากต้องการเก็บข้อมูลเป็นกลุ่มจะต้องใช้ตัวแปรประเภท อาร์เรย์ (Array) อาร์เรย์ (Array) : ประกอบด้วยข้อมูลหลายๆตัวรวมกันเป็นกลุ่ม ข้อมูลแต่ละตัวจะเรียกว่า Element หรือ Cell และในการอ้างถึงข้อมูลแต่ละ Cell จะใช้ index เป็นตัวชี้ อาร์เรย์ X Index X[0] X[1] X[2] X[3] X[4] ข้อมูล 18 20 30 11 15

2 การประกาศตัวแปรอาร์เรย์
รูปแบบของการประกาศอาร์เรย์ คือ หากโปรแกรมมีการประกาศตัวแปรอาร์เรย์เอาไว้ เราสามารถนำตัวแปรนี้มาใช้ได้เหมือนกับตัวแปรทั่วไป เช่น type var_name[size] # include “stdio.h” main( ){ int x[5]; x[2] = 40; printf(“Array x[2] is %d “,x[2]); } # include “stdio.h” main( ){ char hotdog[20]; float somtum[50]; hotdog[19] = ‘A’; somtum[0] = 25.5; somtum[1] = 10.5; somtum[3] = somtum[0]+somtum[1]; printf(“hotdog = %c \n“,hotdog[19]); printf(“somtum = %f \n”,somtum[3]); }

3 ตัวอย่างการใช้อาร์เรย์
โปรแกรมพิเศษ โปรแกรมที่ 7.1 #include “stdio.h” main( ){ int i , lipton[6]; for (i =0 ; i <= 5 ; i++) { lipton[i] = i ; } printf(“%d\n”,lipton[i]); #include “stdio.h” int x; int A[20]; main( ){ for(x=1;x<=10;x++){ printf(“Input number %d = “,x); scanf(“%d”,&A[x]); } for(x=1;x<=10;x++) printf(“%d\n”,A[x]);

4 การกำหนดค่าเริ่มต้นให้กับตัวแปรอาร์เรย์
การการประกาศตัวแปรอาร์เรย์เราสามารถที่จะกำหนดค่าเริ่มต้นให้กับตัวแปรอาร์เรย์ได้ โดยใช้รูปแบบดังต่อไปนี้ เช่น ถ้าต้องการกำหนดค่าตัวเลขจำนวนเต็มให้กับตัวแปรอาร์เรย์สามารถทำได้ดังนี้ int hotdog[5] = {1,4,9,16,25}; หรือ char somtum[3] = {‘A’,’B’,’C’}; ถ้าเรากำหนดให้อาร์เรย์เก็บข้อมูล String สามารถทำได้เช่น char ss[5] = “ABCD”; จะเห็นว่า ss ถูกประกาศให้เก็บข้อมูล 5 ตำแหน่งแต่จริงๆแล้วเราสามารถเก็บข้อมูลที่เป็น String ได้เพียงแค่ 4 ตำแหน่งเท่านั้น โดยที่ตำแหน่งสุดท้ายของอาร์เรย์จะต้องเก็บค่า \0 เราอาจไม่ระบุขนาดของอาร์เรย์ก็ได้ในการประกาศ แต่สามารถกระทำได้พร้อมกับการกำหนดค่าเริ่มต้นเท่านั้น เช่น int hotdog[ ] = {1,4,9,16,25}; หรือ char ss[ ] = “Computer”; type var_name[size] = {value-list}

5 ตัวอย่างการใช้อาร์เรย์
โปรแกรมที่ 7.2 โปรแกรมที่ 7.5 # include “stdio.h” main( ){ int sample[10] , i; float avg; for(i = 0;i<10;i++){ printf(“Enter Number %d : “,i); scanf(“%d”,&sample[i]); } avg = 0; avg = avg + sample[i]; printf(“The average is %d \n”,avg/10); # include “stdio.h” main( ){ int a1[10] , a2[10] , i; for (i=0;i<10;i++){ a1[i] = i; } a2[i] = a1[i]; printf(“%d “,a2[i]);

6 type array-name[row][column]
อาร์เรย์หลายมิติ ในการเขียนโปรแกรมภาษาซีสามารถสร้างตัวแปรอาร์เรย์แบบหลายมิติได้ เช่น อาร์เรย์แบบ 2 มิติ อาร์เรย์แบบ 3 มิติ เป็นต้น อาร์เรย์ 2 มิติ การประกาศอาร์เรย์ 2 มิติจะใช้ดัชนี 2 ตัว เพื่อระบุจำนวนสมาชิกในแต่ละหลักและแถว เช่น int AB[2][3]; หมายความว่าตัวแปร AB จะมีสมาชิกทั้งหมด 6 ตัว (2 x 3) type array-name[row][column] หลักที่ 0 หลักที่ 1 หลักที่ 2 AB[0][0] จะมีค่าเท่ากับ 4 แถวที่ 0 4 3 7 1 2 9 AB[1][2] จะมีค่าเท่ากับ 9 แถวที่ 1 AB[0][1] จะมีค่าเท่ากับ 3

7 หรือจะไม่กำหนดขนาดให้กับอาร์เรย์ก็ได้
อาร์เรย์ 2 มิติ เราสามารถกำหนดค่าเริ่มต้นให้กับตัวแปรอาร์เรย์แบบ 2 มิติได้ดังนี้ sqr[0][1] จะเก็บค่า 2 sqr[0][2] จะเก็บค่า 3 int sqr[3][3] = { 1 , 2 , 3 4 , 5 , 6 7 , 8 , 9 }; int sqr[ ][3] = { 1 , 2 , 3 4 , 5 , 6 7 , 8 , 9 }; หรือจะไม่กำหนดขนาดให้กับอาร์เรย์ก็ได้ int sqr[3][3] = { {1,2,3},{4,5,6},{7,8,9} };

8 ตัวอย่างการใช้อาร์เรย์ 2 มิติ
โปรแกรมที่ 7.16 โปรแกรมที่ 7.19 # include “stdio.h” main( ){ int twod[4][5]; int i , j ; for(i = 0 ; i<4 ; i++){ for(j = 0 ; j<5 ; j++){ twod[i][j] = i * j ; } printf(“%d “,twod[i][j]) ; printf(“\n”); #include “stdio.h” char text[ ][80] = { “When”,”in”,”the”,course”, “Of”,”human”,”events”,”” }; main( ) { int i , j ; for(i = 0 ; i<1; i++){ for(j = 0 ; j<80 ; j++){ printf(“%c “,text[i][j]) ; } printf(“ ”);

9 ตัวอย่างการใช้อาร์เรย์ 2 มิติ
โปรแกรมที่ 7.15 โปรแกรมที่ 7.15 (ต่อ) # include “stdio.h” void printArray(int [ ][3]); main( ){ int array1[2][3] = { {1,2,3},{4,5,6} }; int array2[2][3] = {1,2,3,4,5}; int array3[2][3] = { {1,2} , {4} }; printf(“Values in array1 by row are:\n”); printArray(array1); printf(“Values in array2 by row are:\n”); printArray(array2); printf(“Values in array3 by row are:\n”); printArray(array3); } void printArray(int a[ ][3]){ int i , j ; for(i = 0 ; i<1 ; i++){ for(j = 0 ; j<2 ; j++){ printf(“%d “,a[i][j]); } printf(“\n”); ผลลัพธ์ Values in array1 by row are: 1 2 3 4 5 6 Values in array2 by row are: 4 5 0 Values in array3 by row are: 1 2 0 4 0 0

10 type array-name[dimention][row][column]
อาร์เรย์ 3 มิติ อาร์เรย์ 3 มิติ การประกาศอาร์เรย์ 3 มิติจะใช้ดัชนี 3 ตัว เพื่อระบุจำนวนสมาชิก เช่น int AB[2][3][2]; หมายความว่าตัวแปร AB จะมีสมาชิกทั้งหมด 12 ตัว (2 x 3 x 2) type array-name[dimention][row][column] ชั้นที่ 1 หลักที่ 0 หลักที่ 1 หลักที่ 2 AB[0][0][0] จะมีค่าเท่ากับ 4 ชั้นที่ 0 AB[1][2][2] จะมีค่าเท่ากับ 3 หลักที่ 0 หลักที่ 1 หลักที่ 2 AB[0][1][1] จะมีค่าเท่ากับ 2 แถวที่ 0 4 3 7 1 2 9 แถวที่ 1

11 ตัวอย่างการใช้อาร์เรย์ 3 มิติ
โปรแกรมพิเศษ โปรแกรมพิเศษ (ต่อ) # include “stdio.h” main( ){ int twod[4][5][3]; int i , j , k ; for(i = 0 ; i<4 ; i++){ for(j = 0 ; j<5 ; j++){ for(k = 0 ; k<3 ; k++){ twod[i][j][k] = i * j ; } for(i = 0 ; i<4 ; i++){ for(j = 0 ; j<5 ; j++){ for(k = 0 ; k<3 ; k++){ printf(“%d ”,twod[i][j][k]); } printf(“\n”); printf(“\n\n”);