การเขียนคำสั่งควบคุม การทำงานขั้นพื้นฐาน

งานนำเสนอเรื่อง: "การเขียนคำสั่งควบคุม การทำงานขั้นพื้นฐาน"— ใบสำเนางานนำเสนอ:

1 การเขียนคำสั่งควบคุม การทำงานขั้นพื้นฐาน
รัฐพล ศิริพิมลวัฒน์

2 คำสั่งแสดงผล : printf ( )
ประสิทธิภาพคำสั่ง ใช้แสดงสิ่งต่อไปนี้ เช่น ข้อความ ข้อมูลจากค่าคงที่ หรือตัวแปรที่จอภาพ รูปแบบ printf (“string_format”,data_list); รูปแบบ printf (“string_format”); string_format คือลักษณะของข้อความ รหัสรูปแบบข้อมูล %d รหัสควบคุม \n อธิบาย data_list คือข้อมูลแสดงผลอาจเป็นค่าคงที่ ตัวแปร นิพจน์ หากมีหลายตัวใช้ , คั่น

3 รหัสรูปแบบข้อมูลระดับพื้นฐาน
format code ความหมาย %c .ใช้กับข้อมูลแบบ char %d ใช้กับข้อมูลแบบ int เฉพาะฐาน 10 %f ใช้กับข้อมูลแบบ float , double %s ใช้กับข้อมูลแบบ string

4 ตัวอย่างคำสั่ง ควบคุมการแสดงผลด้วย printf
printf (“Data is %d \n”,score); อธิบาย พิมพ์ข้อความคำว่า Data is ตามด้วยคำข้อมูลในหน่วยความจำตัวแปรชื่อ score ซึ่งเป็นข้อมูลชนิดจำนวนเต็ม (%d) แล้วเลื่อนเคอร์เซอร์ไปไว้บรรทัดถัดไป (\n)

5 คำสั่งรับข้อมูล : scanf ( )
ประสิทธิภาพคำสั่ง รับข้อมูลจากแป้นพิมพ์ แล้วจัดเก็บลงใน หน่วยความจำของตัวแปร รูปแบบ scanf (“string_format”,&address_list); string_format คือรูปแบบการแสดงผลของข้อมูลเท่านั้น เช่น %d อธิบาย address_list คือการระบุตำแหน่งที่อยู่ในหน่วยความจำ ต้องใช้สัญลักษณ์ & นำหน้าชื่อตัวแปรเสมอ

6 ตัวอย่างคำสั่ง เขียนคำสั่งควบคุมการรับค่า จากแป้นพิมพ์ด้วย scanf
ตัวอย่างคำสั่ง เขียนคำสั่งควบคุมการรับค่า จากแป้นพิมพ์ด้วย scanf scanf (“ %d ”, score); อธิบาย รับข้อมูลจากแป้นพิมพ์ นำไปเก็บในหน่วยความจำชื่อ score เป็นข้อมูลประเภทจำนวนเต็ม

7 คำสั่งประมวลผล : expression
ประสิทธิภาพคำสั่ง เขียนคำสั่งแบบนิพจน์เพื่อประมวลผล แล้วนำข้อมูล ที่ได้ไปจัดเก็บในหน่วยความจำของตัวแปรที่ต้อง กำหนดชื่อและชนิดข้อมูลไว้แล้ว รูปแบบ var = expression ; อธิบาย var คือชื่อหน่วยความจำชนิดตัวแปร expression คือสมการนิพจน์ เช่น สูตรคำนวณทางคณิตศาสตร์

8 ตัวอย่างคำสั่ง นิพจน์ที่เป็นสูตรคำนวณทางคณิตศาสตร์
ตัวอย่างคำสั่ง นิพจน์ที่เป็นสูตรคำนวณทางคณิตศาสตร์ sum = a + b ; อธิบาย ให้นำหน่วยความจำตัวแปรชื่อ a กับ b มา + กันแล้วนำค่า ไปเก็บในหน่วยความจำตัวแปรชื่อ sum

9 สัญลักษณ์ตัวดำเนินการคณิตศาสตร์
ศัพท์เฉพาะ ความหมาย + Addition บวก - Subtraction ลบ * Multiplication คูณ / Division หาร % remainder หารเอาเศษ

10 ลำดับการคำนวณตัวดำเนินการคณิตศาสตร์
เครื่องหมาย ลำดับ ( ) 1 ++ , -- 2 - (เครื่องหมายติดลบ) 3 * , / , % 4 + , - 5

11 คำสั่ง : putchar ( ) ประสิทธิภาพคำสั่ง แสดงผลข้อมูลจากหน่วยความจำของตัวแปร ทางจอภาพครั้งละ 1 อักขระเท่านั้น รูปแบบ putchar ( char_argument) ; char_argument คือข้อมูลชนิดอักขระ อธิบาย

12 เขียนคำสั่งควบคุมให้ประมวลผลนิพจน์คณิตศาสตร์
expression #include <stdio.h> /*file name //project_loop//operator3.c*/ main( ) { int x , y , r , s , t ; printf (“\t Arithmetic Operator \n”); printf (“ \n”); printf (“Data x = “) ; scanf (“%d” , &x); printf (“Data y = “) ; scanf (“%d” , &y); printf (“\n”); r = x + y * 2 ; s = (x + y) * 2; t = x + y * 2 – 1; printf (“r = x + y * 2 =%d \n” , r ); printf (“r =(x + y) * 2 =%d \n” , s ); printf (“r = x + y * 2 – 1 =%d \n” , t); }

13 เขียนคำสั่งแสดงประสิทธิภาพคำสั่ง putchar
#include <stdio.h> /* //exput 1 // exput.c*/ main( ) { char word1 = ‘A’ , word2 = ‘1’ ; printf (“\t *Test putchar ( ) command* \n”); printf (“ ********** \n”); printf (“Display 2 Character = “) ; putchar( word1 ) ; printf (“ \n”); }

14 คำสั่ง : getchar ( ) ประสิทธิภาพคำสั่ง รับข้อมูลจากแป้นพิมพ์ครั้งละ 1 อักขระและแสดงอักขระ ที่จอภาพจากนั้นกดแป้น enter เพื่อนำข้อมูลบันทึก รูปแบบ getchar ( ) ; รูปแบบ char_var = getchar ( ); อธิบาย รูปแบบ1 ไม่นำข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจำของตัวแปร รูปแบบ2 นำข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจำของตัวแปร char_var คือข้อมูลชนิด char

15 คำสั่ง : getch ( ) ประสิทธิภาพคำสั่ง รับข้อมูลจากแป้นพิมพ์ครั้งละ 1 อักขระแต่ไม่ปรากฏ อักษรบนจอภาพและไม่ต้องกดแป้น enter รูปแบบ getch ( ) ; รูปแบบ char_var = getch ( ); อธิบาย รูปแบบ1 ไม่นำข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจำของตัวแปร รูปแบบ2 นำข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจำของตัวแปร char_var คือข้อมูลชนิดอักขระ

16 คำสั่ง : getche ( ) ประสิทธิภาพคำสั่ง รับข้อมูลจากแป้นพิมพ์ครั้งละ 1 อักขระและแสดง อักษรบนจอภาพและไม่ต้องกดแป้น enter รูปแบบ getche ( ) ; รูปแบบ char_var = getche ( ); อธิบาย รูปแบบ1 ไม่นำข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจำของตัวแปร รูปแบบ2 นำข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจำของตัวแปร char_var คือข้อมูลชนิดอักขระ

17 คำสั่ง : puts ( ) รูปแบบ 1 puts ( string_argument ) ;
ประสิทธิภาพคำสั่ง แสดงผลข้อมูลเฉพาะประเภทข้อความทางจอภาพ ครั้งละ 1 ข้อความ รูปแบบ puts ( string_argument ) ; string_argument คือข้อมูลชนิดข้อความ อธิบาย

18 คำสั่ง : gets ( ) ประสิทธิภาพคำสั่ง รับข้อมูล ข้อความ จากแป้นพิมพ์ และกดแป้น enter รูปแบบ gets ( ) ; รูปแบบ string_var = gets ( ); อธิบาย รูปแบบ1 ไม่นำข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจำของตัวแปร รูปแบบ2 นำข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจำของตัวแปร string_var คือข้อมูลชนิดข้อความ

19 เขียนคำสั่งควบคุมให้ประมวลผลนิพจน์คณิตศาสตร์
expression #include <stdio.h> /*file name //project_loop//operator3.c*/ main( ) { int x , y , r , s , t ; printf (“\t Arithmetic Operator \n”); printf (“ \n”); printf (“Data x = “) ; scanf (“%d” , &x); printf (“Data y = “) ; scanf (“%d” , &y); printf (“\n”); r = x + y * 2 ; s = (x + y) * 2; t = x + y * 2 – 1; printf (“r = x + y * 2 =%d \n” , r ); printf (“r =(x + y) * 2 =%d \n” , s ); printf (“r = x + y * 2 – 1 =%d \n” , t); }

20 เขียนคำสั่งแสดงประสิทธิภาพคำสั่ง putchar
#include <stdio.h> /* //exput 1 // exput.c*/ main( ) { char word1 = ‘A’ , word2 = ‘1’ ; printf (“\t *Test putchar ( ) command* \n”); printf (“ ********** \n”); printf (“Display 2 Character = “) ; putchar( word1 ) ; printf (“ \n”); }

21 เขียนคำสั่งแสดงประสิทธิภาพคำสั่ง getchar ( )
#include <stdio.h> /* //getchar // getchar.c*/ main( ) { char word; printf (“\t *Test getchar ( ) command* \n”); printf (“ ********** \n”); printf (“Key 1 Character = “ ) ; word =getchar( ) ; printf (“ \n”); printf (“You Key character is = %c \n” ,word); }

22 เขียนคำสั่งแสดงประสิทธิภาพคำสั่ง getch ( )
#include <stdio.h> /* //getch // getch.c*/ main( ) { char word; printf (“\t *Test getch ( ) command* \n”); printf (“ ********** \n”); printf (“Key 1 Character = “ ) ; word =getch ( ) ; printf (“ \n”); printf (“You Key character is = %c \n” ,word); }

23 เขียนคำสั่งแสดงประสิทธิภาพคำสั่ง getche ( )
#include <stdio.h> #include <conio.b> /* //getch // getche.c*/ main( ) { char word; printf (“\t *Test getche ( ) command* \n”); printf (“ ********** \n”); printf (“Key 1 Character = “ ) ; word =getche ( ) ; printf (“ \n”); printf (“You Key character is = %c \n” ,word); }

24 เขียนคำสั่งแสดงประสิทธิภาพคำสั่ง puts ( )
#include <stdio.h> #include <conio.b> /* //puts // puts.c*/ main( ) { char word ( 15 ) = “* Example *” ; puts (word) ; printf (“ ********** \n”); }

25 เขียนคำสั่งแสดงประสิทธิภาพคำสั่ง gets ( )
#include <stdio.h> /* gets.c*/ main( ) { char word ( 40 ); printf (“\t *Test gets ( ) command* \n”); printf (“ ********** \n”); printf (“Key you name = “ ) ; gets =word ( ) ; printf (“ \n”); printf (“\n”);printf (You name is = %s \n” ,word); }