PDCA PLAN DO CHECK ACT.

งานนำเสนอเรื่อง: "PDCA PLAN DO CHECK ACT."— ใบสำเนางานนำเสนอ:

1 PDCA PLAN DO CHECK ACT

2 ประวัติ Dr. W.Edwards Deming
ดร.เอ็ดเวิร์ด เดมมิ่ง (Dr. W. Edwards Deming) เป็นนักสถิติชาวอเมริกัน สำเร็จการศึกษาปริญญาตรีสาขาฟิสิกส์ จากมหาวิทยาลัยไวโอมิง (University of Wyoming) ปริญญาโทสาขาวิทยาศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยโคโลราโด (University of Colorado) และปริญญาเอกสาขาคณิตศาสตร์ฟิสิกส์ (Mathematical Physics) จากมหาวิทยาลัยเยล (Yale University)

3 ประวัติ Dr. W.Edwards Deming
ปี Dr. W. Edwards Deming  เริ่มงานกับกระทรวงกระทรวงเกษตร (Department of Agriculture) ปี 1938 ตำแหน่งนักคณิตศาสตร์และสถิติศาสตร์ ปี 1939 ย้ายไปทำงานที่สำนักงานสำมะโนประชากร (Bureau of the Census) ปี 1946 เริ่มสอนหนังสือที่คณะบริหารธุรกิจ New York University (N.Y.U.) ได้เป็นศาสตราจารย์ตั้งแต่ ปี 1946 และสอนหนังสือจนถึงปี 1993

4 ประวัติ Dr. W.Edwards Deming
เนื่องจากหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 นายพลแมคอาเธอร์ ผู้บัญชาการกองกำลังทหารสหรัฐอเมริกาที่ยึดครองญี่ปุ่น ได้ไล่ผู้บริหารระดับสูงและระดับกลางของบริษัทในญี่ปุ่นออก เนื่องจากบุคคลเหล่านั้นพัวพันกับการทำสงความที่ผ่านมา แล้วหนุนคนรุ่นใหม่ขึ้นมาบริหาร นายพลแมคอาเธอร์ ขอความช่วยเหลือทางวิชาการมายังสหรัฐอเมริกา ทางสหรัฐอเมริกา จึงได้ส่ง Dr. W.Edwards Deming เพื่อมาช่วยการเก็บสำมะโนประชาการของญี่ปุ่นตามหลักสถิติ Dr. W.Edwards Deming จึงได้นำเรื่องของเทคนิคการควบคุมทางสถิติเพื่อเพิ่มผลผลิต ที่ตนเองทำแล้วประสบความสำเร็จในสหรัฐอเมริกามาเผยแพร่ที่ญี่ปุ่นด้วย

5 ประวัติ Dr. W.Edwards Deming
ปี ค.ศ สหภาพนักวิทยาศาสตร์และวิศวกรญี่ปุ่นได้สนับสนุน Dr.W.Edwards Deming ในการเผยแพร่แนวความคิดเรื่องคุณภาพและการเพิ่มประสิทธิภาพในการผลิต มีการสอนและจัดสัมมนาแก่ผู้บริหารระดับสูง ผู้จัดการและวิศวกรญี่ปุ่น ในภาคอุตสาหกรรม มีผู้เข้าร่วมกว่า 400 คน โดยผู้บริหารเหล่านั้นอยู่ในบริษัทสำคัญ เช่น Sony, Nissan, Mitsubishi, และ Toyota ความรู้และวิธีการที่นำเสนอโดย Dr.W.Edwards Demingเป็นที่ประทับใจและได้รับการยอมรับเป็นอย่างมาก จนนับได้ว่า Dr. W.Edwards Deming เป็นผู้มีส่วนช่วยพัฒนาอุตสาหกรรมญี่ปุ่นหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ภายหลังญี่ปุ่นจึงได้ตั้งรางวัล Deming Prize หรือ Deming Award ให้กับบริษัทที่มีผลงานดีเด่นด้านคุณภาพ ปี ค.ศ โทรทัศน์ NBC นำผลงานของ Dr. W.Edwards Deming ไปเผยแพร่ทั่วสหรัฐอเมริกาจนได้รับการยกย่องให้เป็นบิดาแห่งคลื่นลูกที่สามของการปฏิวัติอุตสาหกรรม

6 ที่มาของวงจร PDCA Dr. W.Edwards Deming ได้พัฒนาวงจร PDCA จากแนวคิดของ Dr. Walter A. Shewhart นักควบคุมกระบวนการเชิงสถิติที่ Bell Laboratories ในสหรัฐอเมริกาที่ได้นำเสนอในหนังสือ Statistical Method from the Viewpoint of Quality Control (1930) ในระยะแรกรู้จักวงจร PDCA ในนาม Shewhart Cycle จากนั้น Dr. W.Edwards Deming ได้นำมาพัฒนาปรับใช้ในการควบคุมคุณภาพในวงการอุตสาหกรรมของญี่ปุ่น จึงมีชื่อเรียกว่า Deming Cycle

7 ที่มาของวงจร PDCA Dr. W. Edwards Deming มีความเชื่อว่า คุณภาพสามารถปรับปรุงได้ จึงเป็นแนวคิดของการพัฒนาคุณภาพงานขั้นพื้นฐาน เป็นการกำหนดขั้นตอนการทำงาน เพื่อสร้างระบบการผลิตให้สินค้ามีคุณภาพดี การให้การบริการดี หรือทำให้กระบวนการทำงานเป็นไปอย่างมีระบบ โดยใช้ได้กับทุกๆสาขาวิชาชีพ แม้กระทั้งการดำเนินชีวิตประจำวันของมนุษย์

8 ภาพแสดงวงจร PDCA ในยุคแรก
ความสัมพันธ์ทั้ง 4 ฝ่าย จะต้องดำเนินต่อไป อย่างต่อเนื่อง เพื่อยกระดับคุณภาพสินค้า ตามความต้องการของลูกค้าที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา โดยให้ถือว่าคุณภาพต้องมาก่อนสิ่งใด ภาพแสดงวงจร PDCA ในยุคแรก

9 ภาพแสดงวงจร PDCA แบบญี่ปุ่น
วงจร Deming ได้พัฒนาไปในทิศทางที่นุ่มนวลขึ้น ในประเทศญี่ปุ่น ซึ่งได้ให้ความสำคัญกับพื้นฐานการบริหารงาน 2 อย่าง คือ การสื่อสารและความร่วมมือร่วมใจจากทุกคนในหน่วยงาน โดยผู้บริหารยังคงเป็นผู้กำหนดแผนงาน แต่จะสื่อสารผ่านช่องทางหัวหน้างานและพนักงานตามลำดับขั้นเป้าหมายถูกกำหนด ขึ้นตามความเหมาะสมเป็นไปได้ ภาพแสดงวงจร PDCA แบบญี่ปุ่น

10 ภาพแสดงวงจร PDCA กับการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง

11 การบริหารงานด้วยวงจรเดมมิ่ง
(Deming Cycle) การบริหารงานด้วยวงจรเดมมิ่ง (Deming Cycle) เป็นกระบวนการบริหารคุณภาพที่ก่อให้เกิดประสิทธิภาพในองค์กรหรือหน่วยงาน และเพื่อให้องค์กรมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง การบริหารงานด้วยกระบวนการวงจรเดมมิ่ง จะต้องประกอบด้วย การวางแผน การปฏิบัติตามแผน การตรวจสอบ และการปรับปรุงแก้ไข ซึ่งมีรายละเอียดดังนี้

12 DO คือ การปฏิบัติตามแผน
Plan คือ การวางแผน ขั้นตอนการวางแผนครอบคลุมถึงการกำหนดกรอบหัวข้อที่ต้องการปรับปรุงเปลี่ยนแปลง ซึ่งรวมถึงการพัฒนาสิ่งใหม่ ๆ การแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติงาน ฯลฯ  DO คือ การปฏิบัติตามแผน การลงมือปรับปรุงเปลี่ยนแปลงตามทางเลือกที่ได้กำหนดไว้ในขั้นตอนการวางแผน Act คือ การปรับปรุงการดำเนินการอย่างเหมาะสมหรือการจัดทำมาตรฐานใหม่ ซึ่งถือเป็นพื้นฐานของการยกระดับคุณภาพ PDCA หมุนครบรอบ ก็จะเป็นแรงส่งสำหรับการดำเนินงานในรอบต่อไป และก่อให้เกิดการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง Check คือ การตรวจสอบ การประเมินผลที่ได้รับจากการปรับปรุงเปลี่ยนแปลง เพื่อให้ทราบว่า ในขั้นตอนการปฏิบัติงานสามารถบรรลุเป้าหมายหรือวัตถุประสงค์ที่ได้กำหนดไว้หรือไม่

13 การนำวงจรเดมมิ่ง (Deming Cycle) มาใช้ในระบบการศึกษา
การควบคุมคุณภาพและการตรวจสอบคุณภาพ คือ กระบวนการบริหารเพื่อพัฒนาคุณภาพตามหลักการบริหาร โดยการควบคุมคุณภาพ คือ การที่สถานศึกษา ต้องร่วมกันวางแผนและดำเนินการตามแผน เพื่อพัฒนาสถานศึกษาให้มีคุณภาพตามเป้าหมายและมาตรฐานการศึกษา

14 ขั้นตอนที่ 1 การวางแผน (Plan)
การวางแผนงานจะช่วยพัฒนาความคิดต่างๆ เพื่อนำไปสู่รูปแบบที่เป็นจริง โดยมีรายละเอียดให้พร้อม ในการเริ่มต้นลงมือปฏิบัติ ขั้นตอนที่ 2 การปฏิบัติ (DO) ประกอบด้วยการทำงาน 3 ระยะ คือ 1. การวางแผนการกำหนดการ - การแยกแยะกิจกรรมต่างๆ ที่ต้องการกระทำ - กำหนดเวลาที่ต้องใช้ในกิจกรรมแต่ละอย่าง 2. การจัดแบบเมทริกซ์ (MatrixManagement) การจัดแบบนี้ สามารถช่วยดึงเอาผู้เชี่ยวชาญหลายแขนงจากแหล่งต่างๆ มาได้และเป็นวิธีช่วยประสานงานระหว่างฝ่ายต่างๆ 3. การพัฒนาขีดความสามารถในการทำงานของผู้ร่วมงาน -ให้ผู้ร่วมงานเข้าใจถึงงานทั้งหมดและทราบเหตุผลที่ต้องกระทำ

15 ขั้นตอนที่ 3 การตรวจสอบ (Check)
ทำให้รู้สภาพการของงานที่เป็นอยู่เปรียบเทียบกับสิ่งที่วางแผน ซึ่งประกอบด้วยกระบวนการ ดังนี้ 1. กำหนดวัตถุประสงค์ของการตรวจสอบ 2. รวบรวมข้อมูล 3. พิจารณากระบวนการทำงานเป็นตอนๆ เพื่อแสดงจำนวนและคุณภาพของผลงานที่ได้รับ แต่ละขั้นตอนเปรียบเทียบกับที่ได้วางแผนไว้ 4. การรายงาน จัดแสดงผลการประเมิน ขั้นตอนที่ 4 การปรับปรุงแก้ไข (Act) ผลของการตรวจสอบหากพบว่าเกิดความบกพร่องขึ้นทำให้งานที่ได้ไม่ตรงเป้าหมายหรือผลงานไม่ได้มาตรฐาน ให้ปฏิบัติตามแก้ไขปัญหาตามลักษณะที่ค้นพบ ดังนี้ 1. ถ้าผลงานเบี่ยงเบนไปจากเป้าหมาย ต้องแก้ไขที่ต้นเหตุ 2. ถ้าพบความผิดปกติใดๆ ให้สอบสวนค้นหาสาเหตุแล้วทำการป้องกัน เพื่อมิให้ความผิดปกตินั้นเกิดขึ้นซ้ำอีก ในการแก้ปัญหาเพื่อให้ผลงานได้มาตรฐาน อาจใช้มาตรการดังต่อไปนี้ - การย้ำนโยบาย - การปรับปรุงระบบหรือวิธีการทำงาน - การประชุมเกี่ยวกับกระบวนการทำงาน

16 ข้อดีและประโยชน์ของ PDCA
2. การทำงานที่มีการตรวจสอบเป็นระยะ ทำให้การปฏิบัติงานมีความรัดกุมขึ้น และแก้ไขปัญหาได้อย่างรวดเร็วก่อนจะลุกลาม 3. การตรวจสอบที่นำไปสู่การแก้ไขปรับปรุง ทำให้ปัญหาที่เกิดขึ้นแล้วไม่เกิดซ้ำ หรือลดความรุนแรงของปัญหา ถือเป็นการนำความผิดพลาดมาใช้ให้เกิดประโยชน์ 4. การใช้ PDCA เพื่อการแก้ปัญหา ด้วยการตรวจสอบว่ามีอะไรบ้างที่เป็นปัญหา เมื่อหาปัญหาได้ ก็นำมาวางแผนเพื่อดำเนินการตามวงจร PDCA ต่อไป 5. ช่วยให้ทุกคน/ทุกฝ่าย/ทุกระดับ ในองค์กร ได้ทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ มีผลงานดีมีคุณภาพ 6. มีการพัฒนาแนวทางและวิธีการแก้ปัญหาพร้อมทั้งเพิ่ม/พัฒนาศักยภาพของบุคลากร ในการทำงาน 7. ส่งเสริมให้มีการวิจัยและพัฒนากระบวนการผลิตใหม่ๆ ขึ้นมา

17 ตัวอย่างการประกันคุณภาพการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย
ตัวอย่างการประกันคุณภาพการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย

18 การประเมินตนเองตามเกณฑ์คุณภาพภายใน มี 5 องค์
องค์ประกอบที่ 1 การผลิตบัณฑิต ประกอบด้วย 1.1 ผลการบริหารจัดการหลักสูตรโดยรวม 1.2 อาจารย์ประจำคณะที่มีคุณวุฒิปริญญาเอก 1.3 อาจารย์ประจำคณะที่ดำรงตำแหน่งทางวิชาการ 1.4 จำนวนนักศึกษาเต็มเวลาเทียบต่อจำนวนอาจารย์ประจำ

19 สรุปผลการตรวจประเมินคุณภาพการศึกษาภายใน ระดับหลักสูตร
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา สรุปผลการตรวจประเมินคุณภาพการศึกษาภายใน ระดับหลักสูตร สาขาวิชา ผลการดำเนินงานตามเกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรที่กำหนดโดย สกอ. (ผ่าน/ไม่ผ่าน) คะแนนประเมินของหลักสูตร ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2559 ผ่าน 3.70 ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการออกแบบการเรียนการสอน หลักสูตรใหม่ พ.ศ. 2556 3.45 ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาศาสตร์ หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2555 3.36 ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศิลปะการแสดง หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2555 4.06 ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชากฎหมายมหาชน หลักสูตรใหม่ พ.ศ.2558 1.62 ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาปรัชญาและจริยศาสตร์ หลักสูตรใหม่ พ.ศ.2559 3.2 วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิติวิทยาศาสตร์ หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2555 3.39 วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการแพทย์แผนไทยประยุกต์ หลักสูตรใหม่ พ.ศ. 2555 3.24

20 สรุปผลการตรวจประเมินคุณภาพการศึกษาภายใน ระดับหลักสูตร
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา สรุปผลการตรวจประเมินคุณภาพการศึกษาภายใน ระดับหลักสูตร สาขาวิชา ผลการดำเนินงานตามเกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรที่กำหนดโดย สกอ. (ผ่าน/ไม่ผ่าน) คะแนนประเมินของหลักสูตร วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการสิ่งแวดล้อม หลักสูตรปรังปรุง พ.ศ.2558 ผ่าน 2.84 บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2559 3.65 บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการฟุตบอลอาชีพ หลักสูตรใหม่ พ.ศ.2557 3.31 รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานโยบายสาธารณะ หลักสูตรใหม่ พ.ศ. 2558 3.16

21 สรุปผลการตรวจประเมินคุณภาพการศึกษาภายใน ระดับหลักสูตร (ต่อ)
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา สรุปผลการตรวจประเมินคุณภาพการศึกษาภายใน ระดับหลักสูตร (ต่อ) สาขาวิชา ผลการดำเนินงานตามเกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรที่กำหนดโดย สกอ. (ผ่าน/ไม่ผ่าน) คะแนนประเมินของหลักสูตร รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานโยบายสาธารณะ หลักสูตรใหม่ พ.ศ. 2558 ผ่าน 3.16 ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการพัฒนา หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2554 3.18 ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาษาศาสตร์ หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2555 3.48 ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชานิติวิทยาศาสตร์ หลักสูตรใหม่ พ.ศ. 2556 3.38 ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการแพทย์แผนไทยประยุกต์ หลักสูตรใหม่ พ.ศ. 2556 3.07 ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาปรัชญาและจริยศาสตร์ หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2558 3.33 บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ หลักสูตรใหม่ พ.ศ.2559 3.11 ผลรวม ผ่านทุกหลักสูตร 3.25

22 การประเมินตนเองตามเกณฑ์คุณภาพภายใน
องค์ประกอบที่ 2 การวิจัย ประกอบด้วย 2.1 ระบบและกลไกการบริหารและพัฒนางานวิจัยหรืองานสร้างสรรค์ 2.2 เงินสนับสนุนงานวิจัยและงานสร้างสรรค์ 2.3 ผลงานทางวิชาการของอาจารย์ประจำและนักวิจัย

23 การประเมินตนเองตามเกณฑ์คุณภาพภายใน
องค์ประกอบที่ 3 การบริหารวิชาการ ประกอบด้วย 3.1 การบริการวิชาการแก่สังคม

24 การประเมินตนเองตามเกณฑ์คุณภาพภายใน
องค์ประกอบที่ 4 การทำนุบำรุงศิลปะวัฒนธรรม ประกอบด้วย 4.1 ระบบและกลไกการทำนุบำรุงศิลปะและวัฒนธรรม

25 การประเมินตนเองตามเกณฑ์คุณภาพภายใน
องค์ประกอบที่ 5 การบริหารจัดการ ประกอบด้วย 5.1 การบริหารของคณะเพื่อการกำกับติดตามผลลัพธ์ตามพันธกิจ กลุ่มสถาบัน เอกลักษณ์ของคณะ 5.2 ระบบการกำกับการประกันคุณภาพหลักสูตร

26 ผลลัพธ์ (% หรือสัดส่วน)
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา สรุปผลการประเมินตนเองตามองค์ประกอบคุณภาพ ระดับคณะ ตัวบ่งชี้คุณภาพ เป้าหมาย ผลการดำเนินงาน บรรลุเป้าหมาย (=บรรลุ) ( = ไม่บรรลุ) คะแนนที่ได้ ตัวตั้ง ผลลัพธ์ (% หรือสัดส่วน) ตัวหาร องค์ประกอบที่ 1 การผลิตบัณฑิต ตัวบ่งชี้ 1.1 ผลการบริหารจัดการหลักสูตรโดยรวม 3.10 คะแนน 58.54 3.25  18 ตัวบ่งชี้ 1.2 อาจารย์ประจำคณะที่มีคุณวุฒิปริญญาเอก ร้อยละ 30 34 87.18 5.00 39 ตัวบ่งชี้ 1.3 อาจารย์ประจำคณะที่ดำรงตำแหน่งทางวิชาการ ร้อยละ 22 14 35.89 2.99 ตัวบ่งชี้ 1.4 จำนวนนักศึกษาเต็มเวลาเทียบเท่าต่อจำนวนอาจารย์ประจำ กลุ่มวิทย์กายฯ ร้อยละ 10 55.95 2.50 20 กลุ่มสังคมฯ -27.40 25

27 สรุปผลการประเมินตนเองตามองค์ประกอบคุณภาพ ระดับคณะ (ต่อ)
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา สรุปผลการประเมินตนเองตามองค์ประกอบคุณภาพ ระดับคณะ (ต่อ) ตัวบ่งชี้คุณภาพ เป้าหมาย ผลการดำเนินงาน บรรลุเป้าหมาย (=บรรลุ) ( = ไม่บรรลุ) คะแนนที่ได้ ตัวตั้ง ผลลัพธ์ (% หรือสัดส่วน) ตัวหาร องค์ประกอบที่ 2 การวิจัย ตัวบ่งชี้ 2.1 ระบบและกลไกการบริหารและพัฒนางานวิจัยหรืองานสร้างสรรค์ 6 ข้อ  5.00 ตัวบ่งชี้ 2.2 เงินสนับสนุนงานวิจัยและงานสร้างสรรค์ กลุ่มวิทย์ 60,000 บาท 1,456,950 485,650 3 กลุ่มมนุษย์ฯ 25,000 บาท 964,700 26,797.22 36 ตัวบ่งชี้ 2.3 ผลงานวิชาการของอาจารย์ประจำและนักวิจัย กลุ่มวิทย์ฯ ร้อยละ 30 1.6 53.33 กลุ่มมนุษย์ฯ ร้อยละ 20 32.8 91.11 องค์ประกอบที่ 3 การบริการวิชาการ ตัวบ่งชี้ 3.1 การบริการวิชาการแก่สังคม

28 เฉลี่ยรวมทุกองค์ประกอบ
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา สรุปผลการประเมินตนเองตามองค์ประกอบคุณภาพ ระดับคณะ (ต่อ) ตัวบ่งชี้คุณภาพ เป้าหมาย ผลการดำเนินงาน บรรลุเป้าหมาย (=บรรลุ) ( = ไม่บรรลุ) คะแนนที่ได้ ตัวตั้ง ผลลัพธ์ (% หรือสัดส่วน) ตัวหาร องค์ประกอบที่ 4 การทำนุบำรุงศิลปะและวัฒนธรรม ตัวบ่งชี้ 4.1 ระบบและกลไกการทำนุบำรุงศิลปะและวัฒนธรรม 6 ข้อ  5.00 องค์ประกอบที่ 5 การบริหารจัดการ ตัวบ่งชี้ 5.1 การบริหารของคณะเพื่อการกำกับติดตามผลลัพธ์ตามพันธกิจ กลุ่มสถาบัน และเอกลักษณ์ของคณะ 7 ข้อ ตัวบ่งชี้ 5.2 ระบบกำกับการประกันคุณภาพหลักสูตร เฉลี่ยรวมทุกองค์ประกอบ 4.43

29 ผลการตรวจประเมินคุณภาพการศึกษาภายใน ระดับคณะ 3 ปีย้อนหลัง (2557-2559)
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา ผลการตรวจประเมินคุณภาพการศึกษาภายใน ระดับคณะ 3 ปีย้อนหลัง ( )

30 บทสรุป PDCA

31 คำถามท้ายบท 1. ใครเป็นผู้พัฒนาแนวคิด PDCA เป็นคนแรก
Dr. W. Edwards Deming Dr. Walter A. Shewhart Douglas MacArthur โนริอะคิ คะโน

32 คำถามท้ายบท 2. ผู้ใดต่อไปนี้ เป็นผู้นำแนวคิด PDCA ไปพัฒนาปรับใช้ ในการควบคุมคุณภาพในวงการอุตสาหกรรมของญี่ปุ่น Dr. W. Edwards Deming Dr. Walter A. Shewhart Douglas MacArthur โนริอะคิ คะโน

33 คำถามท้ายบท 3. ภาพใดเป็นภาพแสดงวงจร PDCA แบบญี่ปุ่น ก ข. ค ง.

34 ผศ.ดร.สมเดช รุ่งศรีสวัสดิ์ อาจารย์ผู้สอน
ขอขอบพระคุณ ผศ.ดร.สมเดช รุ่งศรีสวัสดิ์ อาจารย์ผู้สอน และเพื่อนๆ ร่วมชั้นทุกคน ที่รับฟังการนำเสนอ PDCA ขอบคุณค่ะ