การวัดความสึกหรอของแบริ่งและเพลาข้อเหวี่ยง

งานนำเสนอเรื่อง: "การวัดความสึกหรอของแบริ่งและเพลาข้อเหวี่ยง"— ใบสำเนางานนำเสนอ:

1

2 การวัดความสึกหรอของแบริ่งและเพลาข้อเหวี่ยง
สามารถกระทำได้ 2 วิธี คือ การวัดด้วยการใช้พลาสติกเกจ การวัดโดยการใช้ไมโครมิเตอร์

3 พลาสติกเกจ (plastigage)
ซองและสเกลวัด เส้นพลาสติกเกจ

4 ไมโครมิเตอร์ (Micromiter)

5 ถอดฝาครอบแบริ่งก้านสูบออก
ลำดับการถอดน๊อตเพลาข้อเหวี่ยง

6 การสึกหรอ หรือการเสียหาย
แบริ่งชาร์ป รอยขีดข่วน ดี เสีย ความแตกต่างระหว่างแบริ่งที่ เสียหายกับแบริ่งที่ดี

7 เช็ดน้ำมันจากแบริ่งเพลาข้อเหวี่ยงให้หมด
ตัดพลาสติกเกจ ให้มีความยาวเท่าๆกับความกว้างของแบริ่ง

8 ถอดฝาครอบก้านสูบออกตรวจสอบ ดูพลาสติกเกจที่ถูกบีบ
ตรวจสอบด้วยพลาสติกเกจ พลาสติกเกจ พลาสติกเกจ สเกลวัด สเกลวัด

9 พลาสติกเกจ แบนไม่สม่ำเสมอ อาจเนื่องจากการเรียวของข้อเหวี่ยงหรือแบริ่ง
ก่อนขันเข้ากับเพลาข้อเหวี่ยง หลังขันเข้ากับเพลาข้อเหวี่ยง

10 การใช้ ไมโครมิเตอร์ เป็นเครื่องมือในการตรวจสอบ
การใช้ ไมโครมิเตอร์ เป็นเครื่องมือในการตรวจสอบ การตรวจสอบด้วยสายตาดูรอยขีดข่วนและรอยแหว่ง รอยขีดข่วนและรอยแหว่ง ที่เพลาข้อเหวี่ยง

11 จุดที่ทำการวัด การวัดโดยใช้ไมโครมิเตอร์ ทำการวัด 4 จุด

12 การเจียร์ข้อเหวี่ยง

13 สรุป การวัดความสึกหรอของแบริ่งก้านสูบและเพลาข้อเหวี่ยงก็สามารถกระทำได้ 2 วิธี คือ การวัดด้วยการใช้พลาสติกเกจ การวัดโดยการใช้ไมโครมิเตอร์ แต่ก่อนอื่นการตรวจเราสามารถตรวจดูด้วยสายตาโดยดูรอยการขีดข่วนและการสึกหรอจากภายนอกเสียก่อนและเมื่อพบการสึกหรอมากกว่าค่าที่กำหนดก็ต้องทำการเจียร์เพลาข้อเหวี่ยงใหม่